اسم پسر م

متين:    (عربي) 1- داراي پختگي، خردمندي و وقار، داراي متانت؛ 2- استوار، محكم؛ 3- از نام‌ها و صفات خداوند.

مبين:    (عربي) 1- روشنگر، آشكار كننده؛ 2- (درقديم) آشكار، هويدا، روشن؛ 3- (در قديم) نوراني، روشن.

مُبشر:    (عربي) آن كه خبر خوش و مژده مي‌دهد، نويد دهنده.

مبارك :    (عربي) داراي آثار يا تأثيرات خوب، داراي بركت و خير و خوشي، خوش يمن، خجسته، فرخنده.

ماهيار:    (اَعلام) (در شاهنامه) 1) یکی از دو وزیر دارا و از قاتلان او، که خود او هم به فرمان اسکندر کشته شد؛ 2) پدر آرزو و پدر زن بهرام گور، که گوهر فروش بود؛ 3) ماهیار نوابی: [1291-1379 ...

ماهور :   1- (در علوم زمین) هریک از برآمدگی  های دامنه  ی کوه یا برآمدگی  هایی که در دشت پدید می  آید؛ 2- (در موسیقی ایرانی) یکی از هفت دستگاه؛ 3- (در قدیم) (در موسيقي ايراني) از شعبه  های بیست ...

مُجيب:    (عربي) 1- (در قديم) جواب دهنده؛ 2- پاسخگو، اجابت كننده، روا كننده حاجت؛ 3- از نام‌ها و صفات خداوند.

مَهنام :    (مَه = ماه + نام (در قديم) (به مجاز) = نشان، اثر، صورت، ظاهر)، 1- نشان و اثرِ ماه، داراي صورت و ظاهر ماه؛ 2- (به مجاز) زيباروي ماه مانند.     اسم مهنام در لغت نامه دهخدا مهنا. [ م ...

ماهِد :    1- گسترنده، گستراننده؛ 2- نامي از نامهاي باري تعالي.   اسم ماهد در لغت نامه دهخدا ماهد. [ هَِ ] (ع ص ) گسترنده . (آنندراج ). گستراننده . (ناظم الاطباء) : والارض فرشناها فنعم الماهدون . (قرآن 48/51). ماهد. [ هَِ ] (اِخ ) نامی از ...

مانی :    1- ماني (در لغت) به معني «انديشمند» است؛ 2- (اَعلام) [215-276 میلادی] بنيان‌گذار آئين مانوي، وي پسر «فاتك» بود و در ايام جواني به آموختن علوم و حكمت و غور و مطالعه در اديان زرتشتي و عيسوي ...

مالِك :    (عربي) 1- آن كه صاحب مِلك يا املاكي است؛ 2- آن كه دارنده و صاحب اختيار چيزي يا كسي باشد؛ 3- از نام‌ها و صفات خداوند؛ 4- (در اديان) ملك الموت گيرنده‌ي جان؛ 5- (اَعلام) 1) مالكِ اشتر: ...

ماکان :    (عربي) 1- (در قديم) آنچه بوده است؛ 2- (اَعلام) نام پسر كاكي از سران ديالمه [قرن 3و 4 هجری] كه در آغاز نزد ابوالحسين ناصر در گرگان بسر مي‌برد و از سران با نفوذ او بود و ...

ماشاءالله :    (عربي) 1- (شبه جمله) آنچه خداوند بخواهد، (برگرفته از قرآن كريم) 2- (به مجاز) هنگام تعجب و تحسين براي دفع چشم بد گفته مي‌شود، چشمِ بد دور؛ 3- (اَعلام) ماشاءالله: [حدود 200 هجری] دانشمند یهودی ایرانی، مؤلف ...

مازیار :    (= ماه ايزديار، مازديار) 1- صاحبِ كوه ماز؛ 2- (اَعلام) پسر ونداد هرمز از فرزندان سوخراي بزرگ، وي از سال 208 هجري قمري از جانب مأمون حاكم طبرستان، رويان و دماوند شد و در اندك مدتي سراسر ...

مارتیا :    (پهلوي) 1- آدمي، انسان؛ 2- (اَعلام) نام پیشوای شورش عیلام در کتیبه‌ي بیستون، منسوب به داریوش اوّل.