اسم دختر الف

آفرين:    1- تحسين، ستايش، مدح، شكر، سپاس، تهنيت، تبريك؛ 2- نوايي در موسيقي؛ 3- (در قديم) درخواست و التماس از درگاه خداوند، دعا؛ 4- (در قديم) آفرينش.

آفريده :    1- مخلوق، خلق شده، از نيستي هست گرديده؛ 2- بشر، انسان، آدمي.

آفتاب:    1- خورشيد، شمس، ستاره‌ي نوراني (از ثوابت) مركز منظومه شمسي كه نور و حرارت زمين از آن است؛ 2- (به مجاز) نوري كه از خورشيد به زمين مي‌تابد، نور و تابش خورشيد؛ 3- (در قديم) (شاعرانه) (به مجاز) ...

آشتي :    رنجشي را فراموش كردن، پس از قهر از نو دوستي كردن، وفق، تلفيق، آرامش.

آسيه :    (عربي) (مؤنث أسِيَ، أسَيً) 1- اندوهگين؛ 2- استوانه، ستون؛ 3- (اَعلام) نام زن فرعون [رامسس دوم 1304- 1237 پیش از میلاد] معاصر با موسي(ع) كه در روايات اسلامي زني صالح و متقي و نيكوكار معرفي شده است، ...

آسيا :    (اَعلام) بزرگترين قاره از قاره‌هاي پنج‌گانه جهان.

آسوده :    (صفت فاعلي از آسودن) استراحت يافته، راحت كرده، آرام گرفته، ساكن، فارغ، خوش، مسرور، بي‌رنج.

آسمان:    1- فضاي لايتناهي كه منظومه‌ها و صورت‌هاي فلكي در آن قرار دارند؛ 2- (اَعلام) نام فرشته‌اي موكل تدابير امور؛ 3- (به مجاز) عالم بالا، درگاه قدس خداوند، عالم غيب، جايگاه فرشتگان، عالم الوهيت و قداست؛ 4- (در قديم) ...

آسانا :    دختر زيبا.

آساره :    (لری، دزفولی) ستاره.

آسا :    1- آسودن؛2-  آسايش دهنده؛ 3- وقار، ثبات؛ 4- آراينده؛ 5- (در قديم) شكل و شمايل.

آزیتا :    1- سوزن کاری کردن؛ 2- نقش زدن با قلم بر روی اشیا.

آزرم :    1- داد، انصاف، شرم، حيا، لطف؛ 2-(در قديم)  ملايمت، مهرباني، ارج و قرب، ارزش و احترام، آسودگي، آسايش.

آزاده :    1- آزاد، اصيل؛ 2- (در قديم) نجيب، شريف، صالح؛ 3- (در قديم) ايراني؛ 4- (اَعلام) نام زنِ چنگ نوازي در زمان بهرام گور.

آريَنا:    (آرين+ ا (پسوند نسبت))، منسوب به آرين، ( آرين (؟)؛ [این واژه با آرینا/arina/ هم نویسه است، که در اساطیر آرینا نام ایزد بانوي خورشيد در میان قوم قدیمی هیتی است که دیر زمانی آسیای کوچک در سطه‌ي ...