اسامی ترکی

مِهرتاش : (فارسي ـ تركي) [مِهر = مهرباني، محبت + تاش (تركي) (= داش) اين كلمه به آخر اسم‌ها اضافه مي‌شود و شركت، مصاحبت يا همراهي را مي‌‌رساند و معادل پيشوند «هم» است]؛ 1- روي هم به معناي هم ‌مهر؛ ...

ايليار : (تركي ـ فارسي) دوست و رفيق ايل، يار و ياور ايل، كسي كه همدم و مونس ايل و طايفه است.

ايلياد :  (تركي ـ فارسي) 1- ياد ايل، به ياد ايل؛ 2- (در يوناني) منظومه‌ي منسوب به هومر در شرح جنگ تروا، معروفترين حماسه‌ي دنياي قديم و از شاهكارهاي ادبيات جهان [قریب به 9 قرن پیش از میلاد].

ايلمان : (ترکی) سمبل ایل.

ايلقار : (تركي) عهد و پيمان.

ايلشَن : (تركي) (= الشن)، ( اِلشن.

اميرپاشا : (عربي ـ تركي) از نام‌هاي مركب، ( امير و پاشا.

اميربهادر : (عربي ـ تركي) 1- پادشاه شجاع و دلاور، امير دلير، سردار شجاع؛ 2- (اعلام) لقب حسین پاشاخان قراباغی [1336 هجری] از دولتمردان دربار مظفرالدین شاه محمّدعلی شاه و از دشمنان سرسخت مشروطه.

اميراصلان : (عربي ـ تركي) پادشاه چون شير، حاكم دلاور، فرمانده و سردار چون شير.

اميرارسلان : (عربي ـ تركي) 1- (به مجاز) امير و پادشاه شجاع و دلير؛ 2- (اَعلام) امير ارسلان رومي پسر پادشاه روم و قهرمان داستان مشهور فارسي از نقیب الممالک، داستان سرای دربار ناصرالدین شاه.

اليار : (تركي ـ فارسي) يار و ياور ايل، دوست و رفيق ايل، يار شهر و ولايت، ياور خويشان.

اِلشن : (تركي) شادي ايل، حاكم، رهبر، حكمران يك منطقه.

اَرسلان : (تركي) 1- شير، شير درنده، اسد؛  2- از نام‌هاي خاص تركي؛ 3- (به مجاز) مرد شجاع و دلير.

اتابك : (تركي) 1- پدربزرگ؛ 2- (در قديم) در دوره‌ي قاجار, لقبي كه به وزيران داده مي‌شد؛ 3- لقب هر يك از پادشاهان مستقل كه حكومت‌هاي محلي داشتند؛ كسي كه پرورش فرزندان پادشاه و بزرگان را بر عهده داشت؛ 4- ...

آيدين : (تركي) 1- به معني روشنايي، روشن، آشكار، شفاف، نوراني، صاف، معلوم، واضح؛ 2- روشن‌فكر؛ 3- (اَعلام) 1) نام شهري در جنوب شرقي ازميرِ تركيه؛ 2) نام سلسله‌اي از امراي ولايت ليديا.