ناروَن در دهخدا

ناروُن :    (در قديم) (در گياهي) درخت انار، ناربُن، انار. + ن.ك. ناربُن. 1-     اسم نارون در لغت نامه دهخدا نارون. [ نارْ وَ ] (اِ) ناروان. (برهان قاطع). درختی است بغایت خوش اندام و پربرگ و سایه دار. (غیاث اللغات ...

ناروَن :    (در گياهي) 1- گروهي از گياهان درختي برگ ريز زينتي يا جنگلي خودرو كه ميوه‌ي فندقه‌ي بالدار آنها اوايل فروردين مي‌رسد، آغال پشه؛ 2- درختي برگ ريز كه در همه جا پراكنده و از جمله درختان جنگلي ...