ع

عبدالحسين :    (عربي) 1- بنده‌ي حسين؛ 2- (به مجاز) دوستدار و ارادتمندِ امام حسين(ع)؛ [اين نام به لحاظ تولا و دوستي با امام حسين(ع) انتخاب مي‌شود]؛ 3- (اَعلام) عبدالحسين شرف الدين ابن يوسف عاملي موسوي دانشمند و متكلم شيعه ...

عبدالعلیم :   (عربي) بنده‌ي خداي دانا و آگاه.

عبدالرشيد:    (عربي) 1- بنده‌ي خداي هادي؛ 2- (اَعلام) عبدالرشید غزنوی: شاه سلسله‌ي غزنوی [441-444 قمری] پسر سلطان محمود. او پس از وفات برادر زاده اش مودود (پسر مسعود غزنوی) از زندان نجات یافت و به سلطنت نشست. پس از ...

عبدالعزيز :    (عربي) 1- بنده‌ي خداي گرامي؛ [عزيز از صفات و نام‌هاي خداوند تعالی؛ 2- (اَعلام) 1) سلطان عثمانی: [1277-1282 قمری]، که در زمان او شورش و استقلال خواهی در بسیاری از سرزمینهای تابع گسترش یافت. سرانجام صدر اعظم ...

عبدالصمد :    (عربي) 1- بنده‌ي خداي بی  نیاز؛ 2- (اَعلام) 1) عبدالصمد بن ابراهیم، ابواحمد فارسی حُصری [762-765 میلادی] محدث . مُقری، معروف به قاریُ الحدیث اهل تبریز. وی در مکه دانش آموخت و در بغداد سکونت گزید و ...

عبدالفتاح:    (عربي) بنده‌ي خداي گشاينده.