حُجتالله
حُجتالله : (عربي) 1- برهان حق تعالي؛ 2- (در تصوف) انسان كامل كه حجت حق بر خلق است. حُجتالله در لغت نامه دهخدا حجت . [ ح ُج ْ ج َ ] (ع اِ) نمودار. دلیل . بینة. برهان . سلطان . امثولة. ثبت . آوند. (؟) آنچه بدان دعوی ثابت ...
ادامه مطلب ...