ميترا : (اوستايي) ۱- مهر، خورشيد؛ ۲- پيمان؛ ۳- (= مهر)، مهر.
اسم میترا در لغت نامه دهخدا
میترا. (اِخ ) مهر. رجوع به مهر شود.
اسم میترا در فرهنگ فارسی
میترا
میترا میثر در اوستا و پارسی باستان میترا در سانسکریت میتره در پهلوی میتر [ دار مستتر ] معنی اصلی مهر را دوستی و محبت دانسته است .[ یوستی ] گوید مهر واسطه و رابطه فروغ محدث و فروغ ازلی بعبارت دیگر واسطه بین آفریدگار و آفریدگان است . در گاتها کلمه میتره بمعنی عهد و پیمان آمده است . مهر در اوستا از آفریدگان اهورا محسوب شده است و ایزد محافظ عهد و پیمان است و از این رو فرشته فروغ و روشنائی است تا هیچ چیز بر او پوشیده نماند . ماه هفتم سال و روز شانزدهم هر ماه ویشت دهم اوستا و جشن مهرگان خاص اوست . آئین ستایش مهر از ایران به بابل و آسیاس صغیر رفت و سپس با سربازان رومی به اروپا راه یافت و در آنجا مهر به صورت خدایی بزرگ پرستیده شد و بدین گونه آئین مهر پرستی پدید آمد .
مهر، نام فرشتهای موکل برمهرومحبت، فرشته نگهبان راستی وعهدوپیمان، مظهرروشنایی وفروغ، خورشید
مهر
اسم میترا در فرهنگ معین
میترا
(اِ.) ۱ – فرشتة موکل بر مهر و محبت . ۲ – فرشتة نگهبان راستی و عهد و پیمان . ۳ – مظهر روشنایی و فروغ .
اسم میترا در اسامی پسرانه و دخترانه
میترا
نوع: دخترانه
ریشه اسم: فارسی
معنی: (تلفظ: mitrā) (اوستایی) مهر، خورشید، پیمان، به علاوه (= مهر )، مهر – صورتی از واژه
میترایار
نوع: دخترانه و پسرانه
ریشه اسم: فارسی
معنی: مهریار، نام شخصی در کتیبه پهلوی