موژان

موژان :    (= موجان) (در قديم) خمار، پر كرشمه (چشم).

 

 

اسم موژان در لغت نامه دهخدا

موژان. (ص ) نرگس نیم شکفته. (ناظم الاطباء) (از برهان ). نرگس شکفته و به صورت موجان نیز آمده. (از آنندراج ). نرگس شکفته را گویند. (از فرهنگ اوبهی ). || چشم شهلای پرکرشمه. (از فرهنگ جهانگیری ) (ناظم الاطباء). چشم پرکرشمه را گویند که شهلا باشد. (انجمن آرا) (از برهان ) (از آنندراج ). چشم نیکو باشد که اندک کرشمه داشته باشد. (فرهنگ اوبهی ). صفتی است از نیکویی برای چشم یار. شهلا، یا مخمور یا چیزی مانند آن که نسخه های متعدد لغت نامه ٔ اسدی هر یک به نحوی آن را آورده اند هیچ یک درست نیست. موژان، چشم نیکو را گویند که اندک اندک متحرک شود به نظر و حالی دارد از لطافت. (نسخه ای از اسدی ). نرگس را و چشم نیکو را خوانند. (نسخه ای از اسدی ). نرگس شکفته و چشم نیکوان را خوانند. (نسخه ای از اسدی ) (یادداشت مؤلف ) :
دو چشم موژان بودیش خوب و خواب آلود
بماند خواب و شد آن نرگسش که موژان بود.
عماره (از اسدی ).
خوی گرفته لاله ٔ سیرابش از تف نبید
خیره گشته نرگس موژانش از خواب و خمار.
فرخی.
|| چشم خواب آلوده. || شخص خواب آلوده. (ناظم الاطباء) (از برهان ).

اسم موژان در فرهنگ فارسی

موژان
موجان: چشم زیباوپرکرشمه، چشم خواب آلود، به معنی نرگس نیم شکفته هم گفته شده
( اسم ) موجان

اسم موژان در فرهنگ فارسی عمید

موژان
ویژگی چشم زیبا و پُرکرشمه، چشم خواب آلود: ( دو چشم موژان بودیش خوب و خواب آلود / بماند خواب و شد آن نرگسش که موژان بود (عماره: شاعران بی دیوان: ۳۵۵).

اسم موژان در اسامی پسرانه و دخترانه

موژان
نوع: دخترانه
ریشه اسم: فارسی
معنی: (تلفظ: mužān) (= موجان) (در قدیم) خمار، پر کرشمه (چشم) – موجان، گل نرگس نیم شکفته، گل نرگسی که تازه در حال بازشدن است