سَرمد : (عربي) ۱- (در قديم) پايدار، پيوسته، هميشگي؛ ۲- (در حالت قيدي) به طور دائم؛ ۳- (اَعلام) سَرمد: ۳- [قرن ۱۱ هجری] شاعر و عارف یهودی از مردم کاشان، که مسلمان شد و به هند رفت و در آنجا به اتهام کفرگویی کشته شد.
سَرمد : (عربي) ۱- (در قديم) پايدار، پيوسته، هميشگي؛ ۲- (در حالت قيدي) به طور دائم؛ ۳- (اَعلام) سَرمد: ۳- [قرن ۱۱ هجری] شاعر و عارف یهودی از مردم کاشان، که مسلمان شد و به هند رفت و در آنجا به اتهام کفرگویی کشته شد.