گشين : (گش = خوب، خوش، با ناز راه رفتن + ين (پسوند نسبت))، (به مجاز) زيبا و دوست داشتني.
اسم گشین در لغت نامه دهخدا
گشین. [ گ ِ ] (اِخ ) در دوفرسخی شمالی باشت است. (فارسنامه ٔ ناصری گفتار دوم ص ۲۷۱).
فرهنگ فارسی
گشین
• در دو فرسخی شمالی باشت است .
گشین پایین
• ده کوچکیست از دهستان بم پشت بخش مرکزی شهرستان سراوان .