ماتینا

ماتی. [ ] (هندی، اِ) به هندی طین است. (فهرست مخزن الادویه ).
ماتی. (حامص ) چگونگی مات. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). حالت و کیفیت آنکه مات شده است.
مأتی. [ م َءْ تی ی ] (ع ص ) آینده، اسم مفعول است به معنی اسم فاعل. قال اﷲ تعالی : انه کان وعده مأتیّاً (قرآن ۶۱/۱۹)؛ ای آتیاً. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). وعد مأتی ؛ ای آت، مانند حجاب مستور، ای ساتر. (ذیل اقرب الموارد).
مأتی. [ م َءْ تا ] (ع اِ) محل آمدن و موضعآمدن و فراهم گاه. (ناظم الاطباء). || مأتی الامر؛ جانب امر و جهت آن. (منتهی الارب ). جهت و جانب کار و راه کار. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

ماتی
محل آمدن و فراهم گاه
ماتی تی
ماتی تیش ماه تی تیش در زبان اطفال بمعنی ماه
ماتی تیش
ماتی تی
ابن ماتی
علی عبدالرحمن محدث است

ماتیار
نوع: پسرانه
ریشه اسم: فارسی
معنی: مادیار، کمک کننده به مادر، یار مادر، مرکب از ماد مخفف مادر بعلاوه یار
ماتیسا
نوع: دخترانه
ریشه اسم: فارسی
معنی: ماهتیسا، در گویش مازندران ماه تنها
ماتینا
نوع: دخترانه
ریشه اسم: فارسی
معنی: گل سرخ در گویش مازندرانی
ماتیکان
نوع: پسرانه
ریشه اسم: مغولی
معنی: نام پسربزرگ جغتای از فرماندهان مغول