معنی اسم لَیان

لَيان :    ۱- (در قديم) درخشان، تابان؛ ۲- فروغ آینه و تیغ؛ ۳- فروغ و روشنایی که در پی هم بدرخشند. [لَیان با واژه‌ي لیان/liyān / هم نویسه است. لیان: شهر قدیمی ایلامی، که آثاری از آن در تپه‌اي در ۱۱ کیلومتری جنوب بوشهر به دست آمده به زبان ایلامی است.]

اسم لیان در لغت نامه دهخدا

لیان. (ع اِ) ج ِ لین. (منتهی الارب ).
لیان. [ ل َ ] (ع مص ) لَین. لینة. نرم گردیدن. || (اِمص ) فراخی و تازگی زندگانی. یقال : هو فی لیان من العیش ؛ ای فی خفض و دعة. (منتهی الارب ).
لیان. [ ل ِ ] (ع مص ) ملاینة. نرمی کردن با هم. نرم شدن. (منتهی الارب ) (تاج المصادر).
لیان. [ ل َ ] (ع مص ) لی ّ. (زوزنی ) (تاج المصادر). مدافعت کردن. (تاج المصادر). مداومت کردن وام. (زوزنی ).
لیان. [ ل َ / ل ِ ] (ص ) درخشان و تابان. (برهان ). تابش دهنده و درخشان و بافروغ بود. (صحاح الفرس ). مُضی ٔ. روشنائی و فروغی که از پی یکدیگر بدرخشد. (برهان ). فروغ آینه بود و تیغ و چیزهای روشن. آتش دمنده و فروزان، چنانکه از پس یکدیگر همی درخشد با روشنائی. (نسخه ای از لغت نامه ٔ اسدی ) :
جمشید کیانی نه که خورشید لیانی
کز نور عیانی همه رخ عین سنائی.
خاقانی.
– لیان لیان ؛ مشعشع.
و رجوع به مدخل های لی لی زدن و لیان لیان و لپان لپان شود.
لیان. (اِخ ) نام خال یعقوب پیغمبر. رجوع به حبیب السیر ج ۱ صص ۲۲-۲۳ شود.

اسم لیان در فرهنگ فارسی

لیان
( صفت ) درخشان تابان : جمشید کیانی نه که خورشید لیانی کز نور عیانی همه رخ عین سنائی . ( خاقانی لغ.)
نام خال یعقوب پیغمبر
لیان لیان
( صفت ) مشعشع درخشان .
لیان لیان
( صفت ) مشعشع درخشان .
جرجس لیان
ابن نعمه الله دمشقی اوراست : البیان فی صحه الایمان یردفیه علی المسلمین و الیعاقبه و النساطره .

اسم لیان در فرهنگ معین

لیان
(لَ یا ل ) (ص .) درخشان، تابان .

اسم لیان در فرهنگ فارسی عمید

لیان
درخشان، تابان، فروزان، بافروغ: گردون ز برق تیغ چو آتش لیان لیان / کوه از غریو کوس چو کشتی نوان نوان (فرخی: ۳۳۰).

اسم لیان در اسامی پسرانه و دخترانه

لیان
نوع: دخترانه
ریشه اسم: فارسی
معنی: (تلفظ: layān) (در قدیم) درخشان، تابان – درخشنده، نام روستایی در نزدیکی بوشهر
لیانا
نوع: دخترانه
ریشه اسم: فارسی
معنی: (تلفظ: layānā) (لیان + ا (پسوند نسبت) )، منسوب به لیان، لَیان – بانوی درخشان و زیباروی، مرکب از لیان به معنای درخشان و الف تأنیث