معنی اسم دنیز

برای مشاهده با کیفیت بیشتر، روی تصویر کلیک کنید

دنیز :    (ترکی) دریا، بحر.

اسم دنیز در لغت نامه دهخدا

دنی. [ دَ ] (اِ) شوق و نشاط و سرور و عشرت و شادی و خوشی و خرمی. (ناظم الاطباء). رجوع به دن شود.
دنی. [ دَ نی ی ] (ع ص ) ناکس.(منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (دهار) (شرفنامه ٔ منیری ). پست و دون و خسیس. (ناظم الاطباء). ناکس و پست فطرت و سفله، مشتق از دنائت. (آنندراج ) (از غیاث ). به عربی مردم دون و خسیس را گویند. (برهان ). فرومایه. (دهار). رذل. دون. (یادداشت مؤلف ). مردم دون و طبقه ٔ پایین، در برابر سَری ّ به معنی مردم شریف و طبقه ٔ بالا: و یلبس السری و الدنی منهم [ من اهل کلاه بار ] الفوطة الواحدة. (اخبار الصین و الهند ص ۸).
صاحب باغ آمد و گفت ای دنی
از خدا شرمیت کوچه می کنی ؟
مولوی.
نفس بی عهد است زآن رو کشتنی است
او دنی و قبله گاه او دنی است.
مولوی.
که اگر حق است کو آن روشنی
سر ز چَه بردار و بنگر ای دنی.
مولوی.
گفت شیطان که بما اغویتنی
کرد فعل خود نهان دیو دنی.
مولوی.
– دنی پرور ؛ پرورش دهنده ٔ بدی. (ناظم الاطباء).
– چرخ دنی پرور ؛ زمانه ٔ پرورش دهنده ٔ مردمان شرور و فاجر. (ناظم الاطباء).
– دنیای (دنیی ) دنی ؛ جهان پست و بی ارزش :
غم دنیی دنی چند خوری باده بخور
که ز غم خوردن تو رزق نگردد کم و بیش.
حافظ.
|| نزدیک. (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء). نزدیک شونده، مشتق از دنو. (آنندراج ) (از غیاث ). همجوار. (ناظم الاطباء). || ضعیف. || حقیر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || لقیته ادنی دنی [ اَ نا دَن ْ نا / اَ نا دَنی ی ]؛ ملاقات کردم با او اول هر چیز. (از ناظم الاطباء) (از متن اللغة). در اقرب الموارد آمده «لقیته ادنی دَنْی و ادنا دناً [ اَ دَ نَن ْ ]؛ ای اول شی ٔ. و در متن اللغة آمده : «لقیته ادنی ̍ دنی ّ و ادنی دناً؛ای اول شی ٔ.
دنی. [ دُ نا ] (ع اِ) ج ِ دنیا. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به دنیا شود :
اعز مکان فی الدنی سرج سابح
و خیر جلیس فی الزمان کتاب.
متنبی.
دنی. [ دَن ْ نی ] (ص نسبی ) منسوب به دن. شکلی از مروارید شبیه به خم. (یادداشت مؤلف ). رجوع به دن شود.
دنی. [ دِ ] (اِخ ) (سَن…) حامی فرانسه در قرن سوم میلادی. گویند نخستین اسقف پاریس بود و در مونمارتر به شهادت رسید. (از دایرةالمعارف فارسی ).
دنی ٔ. [ دَ ] (ع ص ) مرد فرومایه ٔ پلید. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). فرومایه. پست. دون. خسیس. در تداول فارسی زبانان به حذف همزه ٔ آخر آید. (یادداشت مؤلف ). رجوع به دنی شود. || بی باک. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || حقیر و خوار. ج، ادناء، دِناء. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

اسم دنیز در فرهنگ فارسی

دنی
ذلیل، خسیس، فرومایه، ادنائ جمع
( صفت ) ناکس پست ضعیف .
منسوب به دن . شکلی از مروارید شبیه به خم .
دنی الطبع
دنئ الطبع . پست . فرومایه .

اسم دنیز در فرهنگ معین

دنی
(دَ یّ) [ ع . ] (ص .) پست، ضعیف .

اسم دنیز در فرهنگ فارسی عمید

دنی
۱. ناکس.
۲. ضعیف.
۳. پست و حقیر.
دنی الطبع
پست، پست طبع، فرومایه، ناجوانمرد.

اسم دنیز در اسامی پسرانه و دخترانه

دنیا
نوع: دخترانه
ریشه اسم: عربی
معنی: (تلفظ: donyā) (عربی) (در نجوم) کیهان، جهان، گیتی – جهان
دنیز
نوع: دخترانه
ریشه اسم: ترکی
معنی: دریا
دنیس
نوع: دخترانه و پسرانه
ریشه اسم: یونانی
معنی: نام یکی از پادشاهان یونان که افلاطون مدتی در دربار او بود