اسم دختر گ

گوهر :    1- هر كدام از سنگ‌هاي قيمتي مانند الماس، زمرد و ياقوت، مرواريد؛ 2- (به مجاز) اصل و نسب، نژاد؛ 3- (به مجاز) نهاد و سرشت؛ 4- (به مجاز) هر شخص يا چيز و والا و نفيس؛ 5- ...

گُلين :    1- (در قديم) به رنگ گل سرخ؛ 2- (به مجاز) زيبا و شاداب؛ 3- (در تركي)/galin/ عروس.     اسم گلین در لغت نامه دهخدا گلین. [ گ َ ] (ترکی، اِ) در ترکی بمعنی بیوک و عروس : گلین خانم. ...

گلي :    (گل + ي (پسوند نسبت))، 1- منسوب به گل؛2-  به رنگ سرخ، به گونه‌ي گل، به رنگ گل؛ 3- نام نوعي ياقوت كه آن را وردي نيز گويند؛ 4- (به مجاز) زيبا رو و لطيف.     اسم گلی در ...

گلنوش :    1- (در قديم) (در موسيقي ايراني) از الحان قديم ايراني؛ 2- گلِ نوش، گل؛ 3- (به مجاز) داراي زيبايي هميشگي.     اسم گلنوش در فرهنگ فارسی گلنوش از آهنگهای قدیم موسیقی ایرانی اسم گلنوش در اسامی پسرانه و دخترانه گلنوش نوع: دخترانه ریشه اسم: فارسی معنی: ...

گل‌نسا :    [گل = (در قديم) (به مجاز) صورت زيبا + نسا = زنان]، 1- زيباروي زنان؛ 2- (به مجاز) بسيار زيبارو.     اسم گل نسا در لغت نامه دهخدا گل. [ گ ُ ](اِ) در اوراق مانوی (به پارتی ) ور ...

گلنام :    [گل+ نام = (به مجاز) صورت، ظاهر] 1- داراي صورت و ظاهري چون گل؛ 2- (به مجاز) زيبا، لطيف و با طراوت.     اسم گمنام در لغت نامه دهخدا گلنام. [ گ ُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ...

گلناز :    نوعي گل (گلِ ناز).     اسم گلناز در لغت نامه دهخدا گلناز. [ گ ُ ] (اِ مرکب ) اسمی است که دختران را دهند. اسم گلناز در فرهنگ فارسی گلناز اسمی است که دختران را دهند . اسم گلناز در اسامی پسرانه و ...

گلنار :    1- گل درخت انار كه سرخ رنگ است به ويژه گل انار وحشي كه مصرف دارويي دارد؛ 2- (اَعلام) از نام‌هاي زنان در شاهنامه.     اسم گلنار در لغت نامه دهخدا گلنار. [ گ ُ ] (اِ مرکب ) (از: ...

گلمهر :    (گل + مهر = خورشيد) 1- (به مجاز) آفتاب، گل خورشيد، گل آفتاب، گل آفتاب‌گردان؛ 2- (در زبان انگليسي)sun flower.     اسم گلمهر در لغت نامه دهخدا گل. [ گ ُ ](اِ) در اوراق مانوی (به پارتی ) ور (گل ...

گل‌گيس :    ويژگي آن‌كه گيسوانش چون گل خوشبو، خوش رنگ و لطيف است.     اسم گل گیس در لغت نامه دهخدا گل. [ گ ُ ](اِ) در اوراق مانوی (به پارتی ) ور (گل سرخ )، اوستا وردا ، ارمنی ورد ، ...

گلفر :    1- با فر و شكوه گل (زيبا و لطيف و با شكوه)؛ 2- (به مجاز) زيبارو و لطيف.     اسم گلفر در لغت نامه دهخدا گل. [ گ ُ ](اِ) در اوراق مانوی (به پارتی ) ور (گل سرخ )، ...

گلفام :    (در قديم) به رنگ گل سرخ، گلگون.     اسم گلفام در لغت نامه دهخدا گلفام. [ گ ُ ] (ص مرکب ) گلرنگ. (آنندراج ). به رنگ گل. گلگون. (ناظم الاطباء) : بر یا خواب چو زاهد نبود بیداری چند جامی بکش ...

گلعذار :    (= گل چهره)، ( گل چهره.     اسم گلعذار در لغت نامه دهخدا گلعذار. [ گ ُ ع ِ ] (ص مرکب ) گلرو. خوش صورت. نیکورخ. آنکه سیمایی چون گل دارد : همه ساله روشن بهاران بدی گلان چون رخ گلعذاران ...

گلطلا :    (= گلزر)، ( گلزر.     اسم گل طلا در لغت نامه دهخدا گل. [ گ ُ ](اِ) در اوراق مانوی (به پارتی ) ور (گل سرخ )، اوستا وردا ، ارمنی ورد ، پهلوی گول ، ورتا ، ورد ، ...

گلشيد :    (گل + شيد = درخشان، روشن، خورشيد)، 1- گلِ درخشان؛ 2- گلِ خورشيد (آفتاب)؛ 3- (به مجاز) زيبا و درخشان. + ن.ك. گلمهر.     اسم گلشید در لغت نامه دهخدا گل. [ گ ُ ](اِ) در اوراق مانوی (به پارتی ...