دختر کردی

سَروين :    1- (در قديم) شبيه سَرو؛ 2-(در كردي) روسري و چارقد.     اسم سروین در لغت نامه دهخدا سروی. [ س َ ] (اِ) سرون که شاخ گوسفند و گاو باشد. (برهان ) (آنندراج ) : آنکه از عدل او بریده شود به ...

سَروه :    (کردی) نسیم، باد ملایم، باد خنک، ایاز.     اسم سروه در لغت نامه دهخدا سروت. [ س ُ ] (اِ) سرود. (آنندراج ). سروة. [ س َرْ / س ِرْ / س ُرْ وَ ] (ع اِ) تیر خُرد کوتاه و ...

سايدا :    (كردي) (مركب از ساي + دا) سايه‌ي مادر (؟).     اسم سایدا در لغت نامه دهخدا سای. (نف مرخم ) فاعل ساییدن را گویند که ساینده باشد. (برهان ). ساینده. (شرفنامه ) : جلوه گاه طایر اقبال باشد هر کجا سایه اندازد ...

سايان :    (كردي) (ساي = سايه + ان (پسوند نسبت))، 1- منسوب به سايه (؟)، م سايه؛ 2- (اَعلام) نام رشته کوهی در آسیای مرکزی، بیشتر در سیبری جنوبی، شامل سایان خاوری و سایان باختری.     اسم سایان در لغت نامه ...

شيلر :    (آعلام) ناحیه‌اي مرزی در شمال شرقی عراق، به صورت  پیش آمدگی در استان کردستان ایران، میان شهرستانهای بانه و مریوان. رود شیلر در آن جریان جریان دارد و از شهرهای مهم آن سلیمانیه است.     اسم شیلر در لغت ...

فوژان :    فرياد، آه و بانگ بلند.     اسم فوژان در لغت نامه دهخدا فوژان. (اِ) بانگ بزرگ. فریاد عظیم. (فرهنگ فارسی معین ). فریاد و صدا و بانگ عظیم را گویند. (برهان ). اسم فوژان در فرهنگ فارسی فوژان ( اسم ) بانگ بزرگ ...

كَژال :    (كردي) در بعضي از نامنامه‌ها زيباروي سياه چشم معنا شده است(؟).     اسم کژال در لغت نامه دهخدا کژ. [ ک َ ] (ص ) به معنی کج است که نقیض راست باشد. (برهان ) نقیض راست و کج مبدل ...

گِلاويژ :    (كردي،gilāvež) نام ستاره‌اي كه در شب‌هاي تابستان نمايان مي‌شود؛ ستاره‌ي سهيل.     اسم گلاویژ در اسامی پسرانه و دخترانه گلاویژ نوع: دخترانه ریشه اسم: کردی معنی: (تلفظ: gelāviž) (کردی، gilāvež) نام ستاره ای که در شب های تابستان نمایان می شود، ستاره ی ...

نینا :    (کردی) اینها.     اسم نینا در لغت نامه دهخدا نی. (شبه فعل ) نیست. مخفف نیست. صورتی از نیست. (یادداشت مؤلف ) : آه و دریغا که خردمند را باشد فرزند و خردمند نی ورچه ادب دارد و دانش پدر حاصل میراث به فرزند ...

چنور : (کردی) گیاهی خوشبو شبیه به شوید، که در بعضی از مناطق کردستان میروید. اسم چنور در اسامی پسرانه و دخترانه چنور نوع: دخترانه و پسرانه ریشه اسم: فارسی معنی: گیاهی خوشبو

باوان :    (كردي) 1- خانه‌ي پدري؛ 2- جگر گوشه و عزيز. اسم باوان در لغت نامه دهخدا باوان. (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش صومای شهرستان ارومیه. در 6 هزارگزی جنوب خاوری هشتیان. سکنه 297 تن. (از فرهنگ جغرافیائی ...