اسم پسر ق

قَيس :  (عربی) 1- با خودنمائی و برازندگی راه رفتن، سختی، اندازه کردن، چیزی را به چیزی قیاس و اندازه نمودن؛ 2- (اَعلام) 1) قیس‌ابن سعد انصاری: [قرن اول هجری] از اصحاب پیامبر اسلام(ص)؛ 2) قیس‌ابن مسهر صیداوی [قرن اول ...

قهرمان : (معرب پهلوان)، 1- آن كه در كار دشوار و مهمي مثل ورزش يا جنگ تلاش زيادي كرده و به شهرت رسيده است؛ 2- پهلوان؛ 3- دلاور؛ 4- (در قديم) نگهبان و محافظ.

قَهار : (عربي) 1- نيرومند، پر زور؛ 2- (در قديم) سلطه‌گر و غالب و چيره؛ 3- از نام‌ها و صفات خداوند.

قَوام :   (عربي) استواري، استحكام.   اسم قوام در لغت نامه دهخدا قوام . [ ق َ ] (ع اِمص )راستی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || عدل . (آنندراج ) (اقرب الموارد). || اعتدال . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) : و الذین اذا انفقوا لم یسرفوا و ...

قطب الدين :    (عربي) 1- محور آيين و كيش؛ 2- (اَعلام) 1) قطب‌الدین شیرازی: (= محمود ابن مسعود) [634-710 قمری] دانشمند و حکیم ایرانی، شاگرد خواجه نصیر الدین طوسی و استاد کمال‌الدین فارسی. سفرهای زیادی کرد. پیدایش رنگین کمان را ...

قدیر :    (عربي) 1- (در قديم) توانا، قادر؛ 2- از نام‌ها و صفات خداوند. اسم قدیر در لغت نامه دهخدا قدیر. [ ق َ ] (ع ص ) توانا. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ان اﷲ علی کل شی ٔ قدیر. (قرآن کریم ). || پخته ...

قدوس :    (عربي) (در قديم) 1- پاک و منزه؛ 2- از نام  ها و صفات خداوند. اسم قدوس در لغت نامه دهخدا قدوس . [ ق َ ] (ع ص ) پیش آینده . گویند: هو قدوس بالسیف ؛ ای قدم به . (منتهی ...

قدرت‌الله :   (عربي) قدرت خداوند.   اسم قدرت الله در لغت نامه دهخدا قدرت . [ ق ُ رَ ] (ع مص ) قدرة. توانستن . توانائی داشتن . رجوع به قدرة و قدران شود : میرسد مست و جهانسوز و که دارد قدرت که سر راه ...

قدرت :    (عربي) 1- توانايي، توان، سلطه و نفوذ؛ 2- (در فلسفه قديم) توانايي ويژه‌ي موجود زنده كه با آن از روي قصد و اراده عملي را انجام مي‌دهد يا ترك مي‌كند.       اسم قدرت  در لغت نامه دهخدا قدرت . [ ق ...

قباد :    1- محبوب، شاه محبوب، سرور گرامي؛ 2- (اَعلام) 1) (در شاهنامه) پهلوان ایرانی، پسر کاوه و برادر قارِن، که به دست پهلوانی تورانی کشته شد؛ 2) (در شاهنامه) (= كيقباد) شاه داستانی ایران، نخستین شاه از سلسله‌ي ...

قائم :    (عربي) 1- ايستاده، به حالت عمودي قرار گرفته؛ 2- (در اديان) لقب امام دوازدهم شيعيان كه غايب است (عج)؛ 3- (در قديم) اقامه كننده‌ي حق، برپادارنده‌ي دين؛ 4-(به مجاز) قدرتمند و با اراده؛ 5- (اَعلام) 1) دومین ...

قائد :    (عربي) 1- آن كه جمعي از مردم را رهبري مي‌كند، رهبر، پيش‌رو، پيشوا؛ 2- (در قديم) رئيس قافله، كاروان سالار؛ 3- (در قديم) (در نجوم) نام ستاره‌اي در انتهاي دُم صورت فلكي دُب اكبر. اسم قائد در لغت ...

قانع :    (عربي) 1- آن كه به دارايي خود يا آنچه در اختيار دارد، راضي است و بسنده مي‌كند، قناعت كننده، خرسند؛ 2- راضي و خرسند از جواب يا از سخني كه شنيده است، مُجاب. اسم قانع در لغت نامه ...

قاسم :    (عربي) 1- (در قديم) بخش‌كننده، مقسم؛ 2- (اَعلام) 1) قاسم ابن حسن: [حدود 44-61 قمری] فرزند امام حسن(ع) و از نخستین یاران امام حسین(ع) كه در واقعه‌ي كربلا شهيد شد؛ 2) نام يكي از فرزندان پیامبر اسلام(ص).   اسم ...

قادر :    (عربي) 1- داراي قدرت، توانا؛ 2- از نام‌ها و صفات خداوند. اسم قادر در لغت نامه دهخدا قادر. [ دِ ] (ع ص ) توانا. (منتهی الارب ). قدیر. با قدرت . مقتدر : قدرتش بر خشم سخت خویش می بینم روان مرد باید ...