اسم دختر ع

عینا :    (عربي، عیناء)، زن فراخ چشم، زن زیبا چشم.     اسم عینا در لغت نامه دهخدا عینا. [ ع َ ] (ع ص ) تلفظی است از «عیناء». زنی فراخ چشم. (دهار) : و حورا و عینای فرادیس اعلی را از ...

عهديه :    (عربي) (عهد + ايه (پسوند نسبت))، 1- منسوب به عهد؛ 2- (به مجاز) زن هم ‌پيمان، زن پاي‌بند به عهد و پيمان.     اسم عهدیه در لغت نامه دهخدا عهدی. [ ع َ ] (ص نسبی ) منسوب به عهد. ...

عواطف :    (عربي) 1- عاطفه  ها، احساسات؛ 2- مهربانی  ها، الطاف.     اسم عواطف در لغت نامه دهخدا عواطف. [ ع َ طِ ] (ع اِ) ج ِ عاطفة. (از اقرب الموارد). رجوع به عاطفة شود. مهربانیها. (آنندراج ) (غیاث اللغات ). ...

عليمه :    (عربي) (مؤنث عليم)، ( عليم.     اسم علیمه در لغت نامه دهخدا علیم. [ ع َ ] (ع ص ) دانا. (منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (ازتاج العروس ) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). ج، علماء (منتهی ...

عُلیا :    (عربي) 1- ویژگی جایی که نسبت به جای دیگر بر بلندی قرار گرفته است، بالا در مقابل سفلی؛ 2- (در قدیم) رفیع، والا.     اسم علیا در لغت نامه دهخدا علیا. [ ع ُل ْ ] (ع ن تف ) ...

علويه :    (عربي) 1- (مؤنث علوي)، منسوب به علي؛ 2- آنچه كه مرتفع باشد؛ 3- آنچه كه شريف باشد؛ 4- كسي كه از اولاد علي ابن ابي طالب(ع) باشد.     اسم علویه در لغت نامه دهخدا علویة. [ ع َ ل َ ...

عقيله :    (عربي) (مؤنث عقيل)، 1- زن بزرگوار؛ 2- هر چيز گرامي و ارجمند، نفيس.     اسم عقیله در لغت نامه دهخدا عقیلة. [ ع َ ل َ ] (ع ص ) مؤنث عَقیل. رجوع به عقیل شود. || زن کریمه ٔ ...

عقيق :    (عربي) 1- سنگي سليسي و آبدار و قيمتي، كه رنگ سرخ آن بسيار جالب است و در زينت استفاده مي‌شود؛ 2- (به مجاز) شخص ارجمند و گرامي.     اسم عقیق در لغت نامه دهخدا عقیق.[ ع َ ] (ع اِ) ...

عفيفه :    (عربي) (مؤنث عفيف)، ( عفيف.     اسم عفیفه در لغت نامه دهخدا عفیفة. [ ع َ فی ف َ ] (ع ص )مؤنث عفیف. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). زن پارسا؛ أی پاکدامن. (دهار). زن پارسا و پرهیزگار از ...

عفت :    (عربي) 1- حالت خويشتن داريِ زن در رويارويي و معاشرت با نامحرم و حفظ آبرو، پاكدامني؛ 2- رعايت اصول اخلاقي، پرهيزكاري، پارسايي.     اسم عفت در لغت نامه دهخدا عفت. [ ع َ ] (ع مص ) برتافتن. (از منتهی ...

عظيمه :    (عربي) (مؤنث عظيم)، ( عظيم.     اسم عظیمه در لغت نامه دهخدا عظیم. [ ع َ ] (ع ص ) بزرگ و کلان و فربه. (منتهی الارب ). سترگ و بزرگ، خلاف صغیر. (از اقرب الموارد). در تداول فارسی به ...

عطيه :    (عربي) 1- آنچه از سوي خداوند يا از طرف شخصي بزرگ به كسي بخشيده شود؛ 2- انعام، بخشش.     اسم عطیه در لغت نامه دهخدا عطیت. [ ع َ طی ی َ ] (ع اِ) عطیة. چیزی که به کسی ...

عطوفه :    (عربي) (مؤنث عَطوف) زنِ مهربان و با عاطفه.     اسم عطوفه در لغت نامه دهخدا عطوف. [ ع َ ] (ع ص ) مهربان. عاطف. رؤوف. مشفق. گویند: رجل عطوف ؛ یعنی شخص شفوق و نیکوخلق و نیکوکار. (از اقرب ...

عطريه :    (عربي) (عطر + ايه (پسوند نسبت))، منسوب به عطر؛ معطر، خوشبو.     اسم عطریه در لغت نامه دهخدا عطریة. [ ع ِ ری ی َ ] (ع ص نسبی ) مؤنث عِطری. خوشبو. ج، عطریّات. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع ...

عطرين :    (عربي ـ فارسي) (عطر + ين (پسوند نسبت))، منسوب به عطر؛ معطر، خوشبو.     اسم عطرین در لغت نامه دهخدا عطری. [ ع ِ ] (ص نسبی ) منسوب به عطر. معطر و دارای بوی خوش. (ناظم الاطباء). رجوع به ...