اسم دختر ر

راويه :    (عربي) (در قديم) بسيار روايت كننده، راوي. + ( راوي.     اسم راویه در لغت نامه دهخدا راویة. [ ی َ ] (ع ص، اِ) مؤنث راوی. رجوع به راوی شود. || توشه دان و مشک که در آن آب ...

رانیا :    (عربی) 1- بیننده؛ 2- (اعلام) نام جایی در هندوستان.     اسم رانیا در لغت نامه دهخدا رانی. (حامص ) راندن. سوق دادن. روانه کردن. اما همیشه بصورت جزء دوم کلمه ٔ مرکب با کلمات مناسب ترکیب شود مانند: حکمرانی، کشتیرانی، ...

رامينه :    رام، رامين، طربناك.     اسم رامینه در لغت نامه دهخدا رامینه. [ ن َ / ن ِ ] (اِخ ) رام. رامین. نام رامین است عاشق ویس. (از برهان ). همان رام عاشق ویس و واضع چنگ است. (از فرهنگ ...

رامينا :    (رامين + الف (نسبت)) 1- منسوب به رامين؛ 2- دخترِ طربناک.   اسم رامینا در لغت نامه دهخدا رامین. (اِخ ) نام دهی است جزء دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان زنجان، واقع در 12هزارگزی جنوب خاوری زنجان، کنار راه ...

رامش :    (در قديم) 1- شادي و طرب؛ 2- عيش و خوشي؛ 3- سرود، نغمه؛ 4- امن، آسودگي.     اسم رامش در لغت نامه دهخدا رامش. [ م ِ ] (اِمص ،اِ) شادی و طرب. (آنندراج ) (فرهنگ رشیدی ) (شرفنامه ٔ ...

راما :    (سنسكريت) 1- (اَعلام) (در اسطوره‌های هندی) ششمین مظهر «ویشنو» /vichnou/ ، شاهزاده‌ي آیوردهیا در هند شمالی، که سرگذشت او در حماسه‌ي رامایانا بیان شده است؛ 2- (در فارسي) (رام + ا (پسوند نسبت))، منسوب به رام. د ...

رافعه :    (عربی) (مؤنث رافع) 1- رفع کننده؛ 2- از میان برنده و نابود کننده؛ 3- دادخواه و شاکی؛ 4- برپا دارنده، بلند کننده؛ 5- آورنده و رساننده.     اسم رافعه در لغت نامه دهخدا رافع. [ ف ِ ] (ع ص ...

رأفت :    (عربي) نرم خوئي، مهرباني، شفقت.     اسم رافت در فرهنگ معین رأفت (رَ فَ) [ ع . رأفة ] (اِمص .) ۱ - مهربانی . ۲ - رحم، ترحم . اسم رافت در اسامی پسرانه و دخترانه رأفت نوع: دخترانه ریشه اسم: عربی معنی: (تلفظ: ra’fat) ...

راغده :    (عربي) (مؤنث راغد)، [راغد به معني زندگي خوش و وسيع است]، راغده به معني زني كه زندگاني خوش و فراخ دارد.     اسم راغده در لغت نامه دهخدا راغد. [ غ ِ ] (ع ص ) زندگی خوش و وسیع. ...

رابعه : (عربي) (اَعلام) رابعه ی بنت كعب (= رابعه‌ي قزداري) [قرن 4 هجری] شاعره‌ي پارسی گوی از مردم بلخ، که شعرهایش از او و داستان عشقش به غلام برادرش و کشته شدنش به دست برادر در تذکره ها نقل شده ...

رافع :    (عربي) 1- داراي ميل و رغبت به چيزي يا كسي، مايل، خواهان؛ 2- (اَعلام) حسن به ابن محمّد، راغب اصفهاني: [قرن4 و5 هجری] فقیه و ادیب ایرانی، مؤلف تفسیر قرآن، مفردات الفاظ القرآن، اَلذَریعه اِلی مکارِمُ الشریعه ...