اسامی پسرانه عربی محبوب

مَعاذ : (عربي) 1- (در قديم) پناهگاه؛ 2- (اَعلام) معاذ ابن جبل: [قرن اول هجری] صحابی پیامبر اسلام(ص)، که برای دعوت مردم به دین اسلام به یمن فرستاده شد. در فتح شام شرکت داشت و در آنجا درگذشت.

مَعاد : (عربي) 1- (در ادیان) زنده شدن دوباره  ی انسان بعد از مرگ تا در روز قیامت به اعمال او رسیدگی شود؛ 2- (در ادیان) اعتقاد به زندگی دوباره، یکی از سه اصل اعتقادی مسلمان؛ 3- (در ادیان) جهان ...

مَظهر : (عربي) 1- نماد، نشانه؛ 2- محل تجلي، تجلي‌گاه؛ 3- (در تصوف) شخص داراي ريش انبوه و فراخ و سبلت و چهره‌ي نافذ.

مُظفر : (عربي) 1- پيروز، غالب، موفق؛ 2- (در حالت قيدي) با پيروزي و موفقيت.

مَظاهر : (عربي) (جمعِ مَظهَر)، جلوه‌ها، نشانه‌ها.

مُصيب : (عربي) 1- (در قديم) آن كه حقيقت امري را دريافته است؛ 2- درستكار، صواب كار، در مقابلِ مخطي.

مُصلح : (عربي) آن‌كه با خير انديشي و نيكوكاري به مردم كمك مي‌كند و مشكلات آنها را برطرف مي‌سازد، در مقابلِ مفسد.

مصطفي : (عربي) 1- (در قديم) برگزيده، صاف كرده شده؛ 2- (اَعلام) 1) از القاب حضرت رسول اكرم محمّد ابن عبدالله(ص)؛ 2) نام چهارتن از شاهان عثمانی. مصطفای اول: شاه [1026-1027 ؛ 1031-1032 قمری]، که به علت عقب ماندگی ذهنی ...

مصدّق : (عربي) 1- گواهي دهنده به درستي كسي يا چيزي؛ 2- (در حقوق) آن كه از طرف اصحاب دعوا انتخاب مي‌شود تا اظهار نظر يا شهادت او از ماوقع براي طرفين حجت باشد؛ 3- (در فقه) مأمور وصول زكات؛ ...

مِصباح : (عربي) (درقديم ) چراغ.

مُشير : (عربي) (در قديم) آن كه در كارها با او مشورت مي‌كنند، مشورت كننده، راي زننده.

مشهود :  (عربی) 1- آشکار، نمایان؛ 2- دیده شده، مشاهده شده.

مشتاق : (عربي) 1- داراي شوق، بسيار مايل، آرزومند؛ 2- (به مجاز) عاشق؛ 3- (در عرفان) مشتاق كسي است كه به نهايت عشق و شيفتگي رسيده است و در نزد ايشان اشتياق يعني شوق به لقاء حق مي‌باشد؛ 4- (اَعلام) ...

مُسَيّب : (عربي) 1- رها كننده‌ي آب يا ستور كه به هر كجا خواهد رود؛ 2- آزاد كننده‌ي بنده؛ 3- (اَعلام) نام يكي از تابعين كه از سرداران اميرالمؤمنين علي(ع) بود.

مُسلِم :  (عربي) 1- پيرو دين اسلام، مسلمان؛ 2- (اَعلام) 1) مسلم ابن عقيل ابن ابي‌طالب: [قرن اول هجری] پسرعموي امام حسين(ع) و فرستاده‌ي او به کوفه، که از مردم آنجا برای امام حسین(ع) بیعت گرفت. ابن زیاد والی او ...