اسامی پسرانه عربی محبوب

خالِد :    (عربي) 1- (در قديم) پاينده و جاويد؛ 2- (اَعلام) 1) خالد ابن اسعد [قرن اول هجری] صحابی پيامبر اسلام(ص) و از مهاجران به حبشه؛ 2) خالد ابن وليد [قرن اول هجری] سردار عرب، صحابی پيامبر اسلام(ص) که در ...

ميعاد : (عربي) 1- محل قرار ملاقات، وعده‌گاه؛ 2- زمان قرار ملاقات، زمان وعده؛ 3- وعده، قرار.

ميثم : (عربي) 1- پاي و سپل شتر كه محكم به زمين كوبيده شود؛ 2- (اَعلام) ميثم ابن يحيي تمار (= میثم تمار): [قرن اول هجری] از موالي (غلامان) بني اسد و از اجله (بزرگان) اصحاب اميرالمؤمنين علي(ع)، که بوسیله‌ي ...

ميثاق:  (عربي) پيمان و عهد.

مُهنّد : (عربي) (در قدیم) ساخته شده در هندوستان به ویژه نوعی شمشیر، هندوانی، شمشیر هندی.

مهدي‌يار : (عربي ـ فارسي‌) ياور مهدي؛ (به مجاز) دوستدار و محب مهدي منتظر قائم آل محمّد(ع).

مهدي‌رضا : (عربي) از نام‌هاي مركب، ( مهدي و رضا.

مَهديار : (عربي ـ فارسي) (مَهد = (به مجاز) سرزمين، كشور، ميهن + يار (پسوند محافظ و مسئول))، محافظ و نگهبانِ سرزمين و ميهن.

مهدي:در لغت به فتح ميم به معناي هدايت كرده شده ، جمع آن« مهديون » است  مهدي منتظر صاحب الامر بقيه الله همنام پيامبر اسلام (ص) دوازدهمين امام معصوم كه اكنون از نظر ها غايب است. بزرگترين آرمان جهان اسلام ...

مُهاجر : (عربي) 1- آن كه براي اقامت دائم از وطن خود به جاي ديگري سفر مي‌كند؛ 2- هر يك از ياران پیامبر اسلام(ص) كه به همراه او از مكه به مدينه هجرت كردند.

موحد : (عربي) آن كه به يگانگي خداوند ايمان دارد، يكتا پرست.

مُنيب : (عربي) (درقديم) بازگشت كننده به سوي حق.

مُنعم : (عربي) 1- (در قديم) داراي مال و نعمت بسيار، ثروتمند، توانگر؛ 2- آن كه به ديگران احسان مي كند، بسيار بخشنده.

منصور : (عربي) 1- (در قديم ) ياري داده شده، پيروز شده، پيروز و موفق؛ 2- (درحالت قيدي) به صورت غلبه يافته، پيروزمندانه؛ 3- (اَعلام) 1) نام دو تن از امیران سامانی. منصور اول: امیر [350-366 قمری]، محمّد بلعمی وزیر ...

مُنتَظِر : (عربي) 1- آن كه در حال صبر كردن براي آمدن كسي يا انجام يافتن كاري يا روي دادنِ اتفاقي است، چشم به راه؛ 2- (در حالت قيدي) در حال انتظار.