اسامی پسرانه اصیل فارسی

ارشاسب : دارنده اسبهای نر، از نامهای ایران باستان  

مزدا : در ادیان ایرانی، خداوند  

هوم : نام گیاهی مقدس نزد ایرانیان باستان، ازشخصیتهای شاهنامه، نام مردی پرهیزکار و عابدی کوه نشین از نژاد فریدون، در زمان افراسیاب تورانی هومان: از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر ویسه برادر پیران و از سپهسالاران افراسیاب تورانی  

سپهرداد : (اَعلام) نام داماد داريوش كه در شجاعت ممتاز بود.

سپهر :   1- آسمان؛ 2- (به مجاز) روزگار؛ 3- (در موسيقي ايراني) گوشه‌اي در دستگاه راست پنجگاه؛ 4- (اَعلام) سپهر: شهرت و تخلّص محمّدتقی خان کاشانی [قرن 13 هجری]، مورخ ایرانی، ملقب به لسان الملک، مؤلف ناسخُ التَواریخ، به ...

سپهدار :   1- فرمانده سپاه، سپهسالار؛ 2- فرمانروا، پادشاه.

سبلان : (= سولان) (اعلام) 1) رشته کوه آتشفشانی در شمال غربی ایران، در استان  های اردبیل و آذربایجان شرقی. بلندترین قله  اش 4821 متر ارتفاع دارد. دارای چشمه  های آب گرم و آب سرد فراوان است؛ 2) سبلان، سالم ...

ساويز : شخص خوش‌اخلاق و نيك خو (ي).

سامين :  (سام + ين (پسوند نسبت))، منسوب به سام، ( سام.

ساميار : (سام = سبيكه‌ي زر و سيم + يار (پسوند دارندگي)) (به مجاز) ثروتمند.

شهنام : 1- بزرگ نام و دارنده‌ي نامِ شاهانه؛ 2- (به مجاز) نيكنام، نكونام.

شهمیر :   (شه = شاه + میر = امیر)، 1- مخفف شاه امیر؛ 2- مقلوب شده  ی امیرشاه؛ 3- (اعلام) 1) شهمیرزاد نام شهری در شهرستان سمنان؛ 2) شهمیرسرا و علی آباد شهمیر نام روستاهایی در شهرستان  های رشت ...

شهسوار : (= شاه سوار)، 1- ماهر در سواركاري؛ 2- (در قديم) (به مجاز) شخص بسيار برجسته و ممتاز؛ شواليه.

شهروز :    (اَعلام) نام وزير شاهپور.

شهرداد : (شهر + داد = داده، آفريده)، زاده‌ي شهر، شهري.