اسم پسر عبری

اميريوسف :  (عربي ـ عبري) از نام‌هاي مركب، ( امير و يوسف.

اميراسماعیل : (عربي ـ عبری)، از نام  هاي مركب، ه امير و اسماعیل.

اميرابراهيم : (عربي ـ عبري)، از نام هاي مركب، ( امير و ابراهيم.

اِرميا : (عبري) (= ارمیای نبی= يرميا)، 1- يعني «يهوه به زير مي‌اندازد»؛ 2- (اَعلام) نام يكي از پيامبران بني اسرائيل [حدود 650-570 پیش از میلاد]، پسر حلقيا و دومين انبياء اعظم عهد عتيق که در زمان سلطنت یوشیا و ...

اِبراهيم : (عبري) 1- پدر عالي؛ 2- (اَعلام) 1) سوره‌ي چهاردهم از قرآن كريم داراي پنجاه و دو آيه؛ 2) ابراهیم: از پيامبران بنی اسراییل، ملقب به خلیل الله، پدر اسحاق و اسماعیل، که گفته می شود معاصر همورابی بوده ...

بِنيامين : (عبري) 1- یعنی پسر دست راستِ من؛ 2- (اَعلام) آخرين پسر حضرت يعقوب (ع) و برادر تني حضرت يوسف  (ع) كه پدرش (حضرت يعقوب) وي را بنيامين ناميد. [درباره وجه تسمیه‌ي بنیامین آمده است که مادرش، راحیل همسر ...

داوود : (عبری) 1- محبوب؛ 2- (اَعلام) شاه عبرانیان [حدود 1012پیش از میلاد ـ حدود 972 پیش از میلاد] كه شاعر و پيغمبر بود و در جوانی به شبانی پرداخت. به خاطر آواز خوش و نواختن بربط مورد توجه شائول ...

شُعَيب: (عبری) (اَعلام) پيامبري كه بر اساس قرآن پس از هود و صالح در شهر مَدیَن می زیسته و احتمالاً پدر زن حضرت موسي (ع) بوده است.

كنعان :    (عبري) 1- طبق تورات كنعان به معني «حليم و بردبار» است؛ 2- (اَعلام) 1) سرزميني در ميان رود اردن، درياي مديترانه و بحرالميت، مطابق فلسطين قديم؛ 2) نام چهارمين پسر حام.

هورام :    (عبری) 1- مرتفع؛ 2- (اَعلام) نام شهریار جازر که در هنگام افتتاح فلسطین بر جارزشهریار بود.

هابيل:    (عبري) 1- به معني «نفس يا بخار»؛ 2- (اَعلام) (در تورات) دومين پسر حضرت آدم كه داستان وي و برادرش (قابيل) نیز در قرآن سوره‌ي مائده، آيه 30 آمده است. او به دست برادرش (قابیل) کشته شد.

يونا:    (عبري) 1- به معني «خداوند مي‌دهد»؛ 2- (اَعلام) نام ديگر حضرتِ يونس(ع). [صاحب قاموس كتاب مقدس در ذيل مدخل يونس گفته است لفظ يونا به معني كبوتر است]. يونس.

یحیی :    (عبري) 1- به معني «تعميد دهنده»؛ 2- (اَعلام) 1) نام پسر زكريّا از پيامبران بني اسرائيل؛ 2) یحیی (= شاه یحیی) : شاه بخشی از ایران [حدود 786-795 قمری] از سلسله‌ي آل مظفر، که مدتی بر یزد، ...

هارون :    (عبري ؟) 1- (در قديم) قاصد و پيك شاه كه زنگوله‌اي بر كمر مي‌بست تا راه داران مانع او نشوند؛ 2- نگهبان، پاسبان؛ 3- (اَعلام) 1) (در تورات) نام برادر بزرگِ حضرت موسي(ع) كه به پيغمبري با ...

هابیل :    (عبري) 1- به معني «نفس يا بخار»؛ 2- (اَعلام) (در تورات) دومين پسر حضرت آدم كه داستان وي و برادرش (قابيل) نیز در قرآن سوره‌ي مائده، آيه 30 آمده است. او به دست برادرش (قابیل) کشته شد. اسم ...