ترمبوز رگ های خونی چیست؟ دوران بارداری را می توان از جمله حساس ترین مراحل زندگی هر مادری به شمار آورد؛ در این دوران بسیار
ترمبوز رگ های خونی چیست؟ دوران بارداری را می توان از جمله حساس ترین مراحل زندگی هر مادری به شمار آورد؛ در این دوران بسیار حساس خطرات بسیار زیادی سلامت مادر و فرزند را ترساندن می کند؛ یکی از خطرناک ترین اختالاتی که در دوران بارداری احتمال بروز آن چند برابر می شود، ایجاد ترومبوز است که بسیار خطرناک است و حتی در صورت اقدام دیر هنگام منجر به فوت فرد می شود. در ادامه به بررسی علل بروز و روش های درمان این اختلال خواهیم پرداخت. با بی بی نیمز همراه باشید.
ترومبوز
ترمبوز رگ های خونی در بارداری
ترومبوز نوعی از اختلالات عروقی است که باعث ایجاد لخته های خون در عروق می شود. اغلب این اتفاقات جهت عروق حامل اکسیژن به وقوع می پیوندد و پیامد های خطرناکی را در پی خود خواهد داشت.
خوشبختانه بسیاری از مردم با اهمیت آنها و علائم ارزش آشنا هستند، ولی میزان آگاهی جامعه از آنها کافی نیست، ترومبوزها لخته هایی هستند که در وریدها یا سیاهرگ ها (که خون بی اکسیژن را به قلب برمی گردانند) شکل می گیرند.
عمده ترین آنها در ساق پا پدید می آید. نتیجه ترومبوز در وریدهای عمقی که در پزشکی DVT نامیده می شوند، پرسشها متعددی در عضو است که جریان خون آن به علت ایجاد لخته، کم یا قطع می شود و بسته به عضو درگیر، علائم متفاوتی خواهد داشت. لخته پدیدآمده در وریدهای عمقی، خصوصا ساق پا احتمال دارد بشکند و به سمت عروق ریه حرکت کند و بیماری بسیار کشنده ای به نام آمبولی ریه (PE) پدید بیاورد. از هر چهار نفر بیمار مبتلا به آمبولی ریوی، یک نفر ناگهان فوت می کند و اگر اقدام اورژانسی جهت سه نفر بقیه صورت نگیرد آنها نیز فوت خواهند کرد.
ترمبوز رگ های خونی چیست؟ دوران بارداری را می توان از جمله حساس ترین مراحل زندگی هر مادری به شمار آورد؛ در این دوران بسیار
دلایل ایجاد ترومبوز رگ های خونی
شایعترین محل لخته شدن خون بدنبال شکستگی ها ، وریدهای عمقی ساق هست. البته بدنبال لخته شدن خون در ورید های ساق ممکن است در وریدهای ران و لگن هم لخته تشکیل شود و یا ممکن است شروع تشکیل لخته از همان ابتدا نه در ورید های ساق بلکه در وریدهای ران یا لگن باشد.
بدنبال شکستگی ها و ضربات شدیدی که به بدن وارد میشود بافت ها آسیب میبینند و این آسیب بافتی موجب میشود مواد شیمیایی خاصی از بافت های صدمه دیده به جریان خون وارد شوند. این مواد مکانیسم لخته شدن خون را فعال کرده و باعث تشکیل لخته در درون ورید ها میشود.
بدنبال شکستگی و ضربات اندام ها به دلایل مختلفی ممکن است سرعت جریان خون وریدی در اندام ها کم کردن یابد. فشار به ورید ها به علت خونریزی یا تورم اطراف آنها یا فشار استخوان جابجا شده است به ورید میتواند سرعت جریان خون در آن را کند کند. استراحت طولانی مدت بیمار موجب میشود تا انقباضات مکرر عضلات ساق که در طول روز بطور مرتب خون را در ساق به جریان انداخته و به طرف قلب پمپ میکند از بین رفته و خون در ساق بماند. این ماندن خون و کم کردن سرعت خون در ورید های ساق میتواند موجب فعال شدن سیستم انعقاد خون شود.
ترمبوز رگ های خونی در بارداری
بارداری و ترومبوز
ایجاد لخته خون در بدن بسیار خطرناک است و می تواند پیامد های بسیار خطرناکی را در خود داشته باشد. در ترومبوز نوع (DVT) که در رگ های عمقی به وجود می آید؛ اگر فرد باردار باشد، خطر بیماری چند برابر هست؛ این گونه لخته ها اغلب در پاها و لگن به وجود می آیند، ولی در صورت کنده شدن و حرکت کردن لخته خون به سمت ریه ممکن است باعث فوت فرد شود.
لخته ممکن است در هر مرحله ای از بارداری تشکیل شود و تا ۶ هفته بعد از تولد هم ممکن است رخ دهد.
ترمبوز رگ های خونی چیست؟ دوران بارداری را می توان از جمله حساس ترین مراحل زندگی هر مادری به شمار آورد؛ در این دوران بسیار
علل ایجاد ترومبوز در بارداری
عبارات مهم : درمان ناباروری – بیمارستان
استازی : به دو علت جریان آهسته در ورید ها دیده میشود. این آهستگی در جریان خونی حتی قبل از بزرگ شدن رحم هم دیده میشود که نشان دهنده نقش هورمونی در گشاد کردن ورید های پاها هست. فشار رحم بزرگ روی ورید ونا کاوا هم مزید بر علت هست. و این مسئله در صورت خوابیدن بیمار به پشت زیاد دیده می شود. و خوابیدن رو پهلوی چپ عالی ترین حالت در این زمینه است.
صدمه به پوشش وریدی: این صدمه در طول وضع حمل بخصوص در صورت استفاده از فورسپس یا جراحی زیاد دیده میشود.
ترمبوز رگ های خونی در بارداری
استعداد به لخته شدن خون : فاکتور های ۱؛ ۲؛ ۷؛ ۸؛ ۹ و ۱۰ در طول حاملگیافزایش می یابند. همچنین مقاومت به پرتئین C هم موجب شدت یافتن این قضیه میشود. فعالیت محدود کننده های عوامل فیبرین و لیتک هم مثل PAI-1 و PAI-2 در طول حاملگی زیاد میشود. این مسئله در بیماران مبتلا به پرسشها ترومبوفیلی مادرزادی بدتر هم میشود. و احنمالا ۸ برابر میشود. وجود آنتی بادی های آنتی فسفولیپید هم این احتمال را در حاملگی و آنهایی که قرص ضد بارداری مصرف می کنند.
سایر عوامل که خطر ترومبوز را به همراه دارند، عبارتند از:
- سابقه ی داشتن لخته
- سن بالای ۳۵ سال
- داشتن تروبوفیلیا ( وضعیتی که احتمال داشتن لخته را زیاد کردن می دهد)
- چاق بودن ( با حجم توده ی بدنی ۳۰ و یا بالاتر)
- دو و یا چند قلویی
- درمان ناباروری
- زایمان سزارین
- نشستن طولانی مدت
- سیگار کشیدن
- کم آبی
روش های درمان ترومبوز
درمان DVT (ترومبور ورید عمقی): می توانید با ورزش، عدم نشستن بیش از ۲ ساعت، ترک سیگار، نپوشیدن لباس های تنگ پایینتر از کمر، ازخودتان محافظت کنید. جورابهای جراحی نیز می تواند در پیشگیری از مسئله کمک کننده باشد و تزریق هپارین در موارد شدید توصیه می شود. در مورد اوضاع خود اگر دلواپس هستید،در ویزیت خود با دکتر با وی صحبت کنید. در درمان DVT معمولاً خوابیدن شدن در بیمارستان و دریافت داروی هپارین است.
درمان VTE
در حالت عادی ← انوکساپارین mg/kg5/1 روزانه
زنان باردار رژیم ۲ بار در روز پیشنهاد می شود چون کلیه ها باعث دفع زیاد انوکساپارین می شوند. انوکساپارین mg/kg1 زیر جلدی ۲ بار در روز یا دالتپارین U/ kg 100 بصورت ۲ بار در روز شروع می گردد. در وقت ترخیص بعد از آنکه مطمئن شدیم قدرت تزریق به خود را دارد و اگر مریض پایدار (Stable) است با انوکساپارین mg/kg5/1 یک بار در روز یا دالتپارین ۱۰۰ هزار تا ۱۸ هزار واحد روزانه مرخص می گردد.
فیلترهای IVC
باید به زنانی محدود شود که VTE اثبات شده است دارند و علی رغم درمان آنتی کواگولان دچار PTE مکرر می شوند یا کسانی که آنتی کواگولان نمی توانند استفاده کنند.
چک anti-Xa بی فایده است و فقط در زنانی انجام می شود که وزن ۹۰< یا ۵۰> داشته باشند یا دچار نارسایی کلیه باشند در این صورت جهت VTE میزان anti-Xa را m/ml5/0- 2/1 در ۳ ساعت بعد از تزریق تنظیم می کنیم. چک پلاکت هم لزومی ندارد. ولی اگر بیمار ابتدا UFH می گرفته و بعد به LMWH عوض کردن داده شده است یا قبلاً سابقه تزریق UHF را داشته هست، چون احتمال HIT زیاد است پلاکت باید هر روز بین روزهای ۴ تا ۱۴ بعد از شروع LMWH یا تا زمانی که LMWH قطع شود چک گردد.
زنان باردار می توانند بعد از اتمام دوره درمانی، باقیمانده دوران بارداری را با دوز پروفیلاکسی بگذرانند. لزومی به تنظیم دوز مجدد دارو بر طبق وزن گیری مادر باردار در طی حاملگی نیست. جهت زنان باردار با VTE حاد توصیه می گردد. ضد انعقاد تا ۶ هفته بعد از وضع حمل ادامه یابد و حداقل ۳ ماه دوره درمانی را به اتمام رسانند.
سزارین مناسب تر از وضع حمل طبیعی است!
اغلب پزشکان شما را به انجام وضع حمل طبیعی تشویق می کنند. ولی در این مورد سزارین توصیه می شود. جهت کسانی که وقایع ترومبوز در نزدیک وضع حمل اتفاق افتاده و افراد پرخطری جهت وضع حمل ناگهانی هستند از همان اول UFH شروع می شود که در صورت غافلگیر شدن بتوانیم از پروتامین سولفات استفاده کنیم. UFH زیر جلدی ۱۲ ساعت قبل و وریدی ۶ ساعت قبلا از اینداکشن با بی حسی موضعی قطع باید گردد.
۳ ساعت بعد از جراحی یا ۴ ساعت بعد از خارج کردن کاتتر اپیدورال دوز پروفیلاکسی انوکساپارین شروع می گردد و ۱۲ ساعت بعد بیمار روی دوز درمانی قرار می گیرد. چون ریسک خونریزی وجود دارد زخم ها باید درن داشته باشد و بطور مکرر از لحاظ خونریزی معاینه گردد. اگر زن باردار در حال دریافت دوز درمانی LMWH جهت زایمان مراجعه کرد باید تا ۲۴ ساعت بعد از دریافت آخرین دوز LMWH از بی حسی نوروآگزیال خوداری کرد.
لازم به ذکر است مصرف هر گونه قرص و دارویی که در رابطه با درمان ترومبوز معرفی شد، با نسخه دکتر مجاز بوده و باید تحت نظر ایشان مصرف گردد.
در این باره زیاد بخوانید: در رابطه با مبتلا شدن به ترومبوز چه می دانید؟ علت بروز آن چیست؟
هرگونه کپی برداری با لینک دهی مستقیم به سایت دکتر سلام مجاز است
واژه های کلیدی: درمان ناباروری | بیمارستان | مبتلا شدن | بارداری | بیماری | باردار | بارداری | تزریق | درمانی
