کودکان چگونه می توانند یک دوست خوب پبدا کنند؟

برقراری رابطه | اعتماد به نفس | استفاده | احساسات | کودکان | امنیت | احساس | تعلیم و تربیت

کودکان چگونه می توانند یک دوست خوب پبدا کنند؟

عبارات مهم : برقراری رابطه – اعتماد به نفس

شروع یک رابطه دوستی جهت کودکانی که اعتماد به نفس ندارند بسیار سخت است

کودکان چگونه می توانند یک دوست خوب پبدا کنند؟

همه موانع که برطرف شوند و همه مهارت ها هم که آموخته شوند و در همدلی و احساسات هم که مشکلی نباشد و موقعیتش هم که فراهم شود، باز شروع یک رابطه دوستی از همه سخت تر هست. معمولا سخت ترین بخش همین جا هست. به خصوص کودکانی که اعتماد به نفس کافی ندارند، می ترسند حرفی بزنند که اوضاع را بدتر کند یا باعث شود مورد تمسخر همسالان خود قرار بگیرند. کودکی که عادت به نه شنیدن ندارد، هر جواب منفی را ممکن است به حساب رد شدن کامل یا دوست داشته نشدن بگذارد و به همین علت هم ترجیح بدهد فاصله بگیرد. در این میان، یادگیری چند توصیه مهم، می تواند تا حد زیادی کار دوست یابی را تسهیل کند. کودک با دانستن این نکات، اعتماد به نفس بالاتری هم جهت شروع رابطه خواهد داشت، به خصوص اگر آن ها را تمرین کرده باشد و بازخوردهای خوبی هم دریافت کرده باشد.

حالت چهره:
حالت صورت هم در دوست یابی اهمیت دارد. کودکان خوش رو که با لبخند و خنده حرف می زنند، زیاد مورد توجه قرار می گیرند و به افراد، حس دوستانه بیشتری می دهند. اگر به اطرافیان خود دقت کنید، احتمالا می بینید که افرادی که خوش رو و خوش خنده هستند، معمولا دوستان بیشتری دارند و راحت تر هم دوست پیدا می کنند. طبیعی است که کودکی که استرس دارد، از چیزی دلواپس است یا می ترسد، افسرده است یا اعتماد به نفس کمی دارد، نمی تواند الکی بخندد، بعد قبل از تشویق او به لبخند و خنده، به او کمک کنید این پرسشها را برطرف کند.

نشان دادن احساسات با استفاده از حالت صورت هم، به طرف برابر نشان می دهد که او دارد به حرفش گوش می دهد و تصویر العمل نشان می دهد، مثل اوج انداختن ابروها هنگام شگفت زده شدن، باز کردن دهان هنگام تعجب و . …

تماس چشمی:
تماس چشمی مناسب در برقراری رابطه خیلی مهم هست. بزرگ ترها به تماس چشمی عادت دارند، معنای نگاه های متفاوت را می فهمند وآن قدر آن را در طول زندگی خود در موقعیت های متفاوت تمرین کرده اند و شاهد پیامدهایش بوده اند که دیگر برایشان موضوعی عادی و پیش پا افتاده هست. ولی جهت کودک این طور نیست. کودکان نیاز به آموزش در مورد تماس چشمی مناسب دارند.

برایشان توضیح بدهید که تماس چشمی مناسب چه شاخصه های دارد: نه آن قدر به اطراف نگاه کنند که به طرف برابر احساس بی توجهی بدهد و نه آن قدر به او خیره شوند که او احساس عدم امنیت داشته باشد.

برایش توضیح بدهید که معمولا بیش ازاندازه به اطراف نگاه کردن، یعنی من حوصله ام سر رفته، این عنوان برایم جالب نیست، نمی خواهم گوش بدهم یا وقت ندارم به حرف های تو گوش بدهم.

همچنین بیش ازحد خیره شدن به چشمان کسی، معمولا یا به معنای خشم داشتن نسبت به او هست، یا این که در روابط بسیار صمیمی و باعشق اتفاق می افتد و به همین علت هم در هر دو معنا، به فردی که می خواهی با او دوست شوی، احساس عدم امنیت می دهد.

برقراری رابطه | اعتماد به نفس | استفاده | احساسات | کودکان | امنیت | احساس | تعلیم و تربیت

به او وقت تمرین بدهید. عالی ترین جا جهت تمرین، در منزل و با اعضای خانواده هست، چراکه از همه موقعیت های دیگر، احساس امنیت بیشتری دارد و اعضای خانواده با بازخوردهای مناسب، بدون ایجاد احساس نگرانی از این که رابطه خود را با او به هم می زنند، به او در برقراری تماس چشمی مناسب کمک می کنند.

تماس چشمی مناسب در برقراری رابطه و دوست پیدا کردن خیلی مهم است

جمله های مفید:
معمولا چند جمله بافایده در شروع روابط وجود دارد که نه خیلی فوری وارد رابطه شدن را درخواست کند، به طوری که طرف برابر احساس ناامنی کند و خود را عقب بکشد و نه این که حس دوستانه ای در آن نباشد و به طرف برابر این احساس را ندهد که با هم قرار است دوست باشند یا این، یک نوع درخواست دوستی هست. این جمله ها بسته به کودک، توانمندی ها و علائقش و نیز راحت بودنش، متفاوت هست. جهت رسیدن به جمله های مناسب:

اجازه بدهید الگو بگیرد. می تواند از کتاب های بافایده در این زمینه استفاده کند یا با دقت به واکنش‌ها همسالانش که توانایی بالایی در دوست یابی دارند نگاه کند. یادگیری مشاهده ای از عالی ترین راهکارها جهت آموختن واکنش‌ها اجتماعی مطلوب هست. در نهایت او باید به جمله های خاص خودش برسد، جمله هایی که هنگامی که بیان می شوند، مصنوعی نباشند و او در بیان آن ها احساس راحتی داشته باشد.

به او وقت تمرین بدهید. برایش توضیح بدهید که هر چیزی، مثل راه رفتن، با تمرین و زمین خوردن همراه هست، تا بالاخره به نتیجه مطلوب برسد. از او حمایت کنید و اعتماد به نفسش را تقویت کنید.

با او در منزل تمرین کنید. نقش بازی کنید و اجازه بدهید آن چه یاد گرفته را با شما در میان بگذارد و تمرین کند. به او نشان بدهد که می فهمید چه قدر این عنوان برایش اهمیت دارد و سرسری و سهل انگارانه واکنش‌ها نکنید، آیا که ممکن است ناخواسته باعث شوید احساس نکبت کند.