کودکان را از آسیب جنسی دور کنید

چه کنیم تا فرزندان دچار آسیب جنسی نشوند یا اگر آسیب دیدند، آن را با خانواده مطرح کنند؟

چه کنیم تا فرزندان دچار آسیب جنسی نشوند یا اگر آسیب دیدند، آن را با خانواده مطرح کنند؟

کارشناس

دکتر علیرضا سالمی

کودکان را از آسیب جنسی دور کنید

دکترای روان شناسی عمومی

از ماجرای آتنا تا دخترانی شبیه او گرفته تا دختران و پسرانی که از آسیب جنسی دور ماندند و خطر می تواند هرلحظه در کمین آن ها باشد، بگیرید تا دغدغه های یک مادر و پدر به عنوان افرادی که نمی دانند دقیقا باید چه چیزی را به فرزندان ارزش بگویند و از گفتن چه چیزهایی پرهیز کنند. با ما همراه باشید تا ضمن آگاهی از این دغدغه ها بتوانیم تصمیم درست جهت زندگی مان بگیریم.

کودک باید به شما اعتماد کند

شاید بهتر است ضمن یادآوری دغدغه ها و نکاتی که یک مادر و پدر باید به کودک خود گوشزد کنند، باید به این مسئله اشاره کنیم که بهتر است والدین در ایجاد کردن یک فضای امن بین خود و کودکان ارزش نقش اساسی داشته باشند تا کودک بتواند با اعتماد به آن ها حتی اگر دچار آسیب جنسی هم شد، آن را بیان کند. از بااهمیت ترین دلایلی که کودکان عموم اوقات از پرداختن به این گونه پرسشها جهت خانواده های خود امتناع می کنند و اگر دچار تعرض جنسی هم شوند، آن را بیان نمی کنند، این است که وحشت اخلاقی به سراغ ارزش می آید. این وحشت به این معناست که کودک حس می کند اگر به خانواده اش مسئله ای را بگوید، دیگر فرزند خوبی نیست و ممکن است که خانواده حتی او را تنبیه کند. بعد عالی ترین راه جهت این که کودک به شما اعتماد کند و این که اگر دچار آسیب جنسی شد، حتما به شما بگوید، این است که تا می توانید محیط امنی جهت گفتن دغدغه های او ایجاد کنید.

من به فرزندم کمک می کنم

اگر کودکان از بیان کردن آسیب های جنسی در خودشان خودداری می کنند، بهتر است که شما هوشیاری به خرج دهید. پدر و مادر گاهی از عوض کردن واکنش‌ها در فرزندان می¬توانند متوجه شوند که اتفاقی افتاده یا اتفاقی می¬تواند در آستانه رخ دادن باشد. به طورکلی هرچه کودکان کنجکاوتر می¬شوند و زیاد در پرسشها کنکاش می¬کنند، زیاد هم امکان دارد که دچار آسیب¬های فکری شوند؛ ولی اگر بخواهیم بحث را خلاصه کنیم مثالی می آوریم؛ به عنوان نمونه اگر فرزندی عادت شب ادراری اش را ترک کرده ولی مجددا در سنین بالاتر این عادت به سراغش آمده و تکرار می¬شود، والدین باید هوشیار باشند. البته بازهم تأکید می¬کنیم که این قطعیت نیست و این معنا را نمی¬دهد که حتما جهت کودک اتفاقی افتاده، بلکه به این معناست که شاید کودک دچار آسیب شده است باشد، شاید در حال بازسازی صحنه¬ای این چنینی باشد یا شاید به آن فکر می¬کند و البته شاید هم این عادت به دلایل ذهنی دیگری باشد.

چه کنیم تا فرزندان دچار آسیب جنسی نشوند یا اگر آسیب دیدند، آن را با خانواده مطرح کنند؟

چه نکاتی را به کودکان گوشزد کنیم و آموزش دهیم؟

هر چه زیاد تلاش کنیم که فرزندان خود را در این راه پرخطر واکسینه کنیم، جهت آینده آن ها مفیدتر خواهد بود. بعضی از افراد گمان می¬کنند که هر چه کمتر فرزندان خود را از مقولات جنسی آگاه کنند، جهت آن ها و آینده¬شان بهتر خواهد بود؛ ولی کارشناسان معتقدند که اتفاقا آگاهی بخشی به گروه سنی ۴ تا ۵سال –با هر جنسیتی که دارند- بافایده هست. به شرطی که صرفا از این دیالوگ¬ها استفاده شود؛ ((هیچ کس اجازه ندارد تو را لمس کند، مگر در حضور من))؛ یا این که ((هیچ کس اجازه ندارد از حد فاصلی زیاد به تو نزدیک شود)). به طورکلی می¬توان بیان داشت که این قدم اول جهت شروع هست. این آموزش باید به مراتب ادامه داشته باشد و هنگامی که که فرزند ما اندام جنسی¬اش را شناخت، بسته به ظرفیتش به او زیاد اطلاع دهیم. بعضی از کودکان ممکن است که ظرفیت ارزش از سن ۱۰سالگی شروع شود و بعضی دیگر تازه در سن ۱۴سالگی به بلوغ عاطفی و جنسی برسند. ولی قدم بعدی دقیقا زمانی شروع می¬شود که ما می¬خواهیم فرزند خودمان را آگاه کنیم که خطر می¬تواند در کمین او باشد و باید هرلحظه هوشیاری خودش را حفظ کند. این قدم به این معناست که کودک باید رفته رفته بداند که هر مسئله و هر نوازش مشکوکی را به خانواده¬اش اطلاع دهد؛ یعنی ما به عنوان پدر یا مادر باید این تفکر را در فرزندان القا کنیم که اگر کسی غیر از پدر و مادر او را نوازشی غیرمتعارف کرد یا تلاش در آسیب رسانی به او داشت، باید حتما به آن ها اطلاع دهد تا پدر یا مادر بتوانند به کودک آسیب دیده ارزش کمک کنند.

آگاهی والدین حرف اول درمان

خطر هرلحظه در کمین است و باید نسبت به آن هوشیار بود. آسیب جنسی در کودکان گاهی تا سالیان سال می تواند اثر منفی داشته باشد. بعد تا حد امکان تلاش در تعامل با روان شناسان کودک باشید و حتی اگر فرزندی هم ندارید، تلاش کنید که جهت آینده او از نظر فکری یا پیشگیری از منظر معنوی برنامه ریزی کنید.

منبع: ایده آل