اعتماد به نفس | دوران کودکی | بی اعتمادی | خانواده | کودکان | والدین | فرزندان | خانواده | فرزند | دوستی | احساس
عواقب تفاوت گذاشتن بین فرزندان!
عبارات مهم : اعتماد به نفس – دوران کودکی
در بسیاری از موارد خانواده ها بین فرزند کوچک و بزرگ و یا فرزند پسر و دختر تفاوت می گذارند
عواقب تفاوت گذاشتن بین فرزندان!
در میان فرزندان خود عدالت را مراعات کنید. همان گونه که دوست دارید در نیکی و لطف به شما، به عدالت واکنش‌ها کنند. پیامبر اکرم (ص)
رقابت امری است که هر لحظه بین فرزند های یک خانواده وجود دارد. ولی ممکن است والدین نیز، با رفتارهای ناخودآگاه خود، به آن دامن بزنند. ما همگی مصرانه بر این باوریم که بین فرزندان خود تفاوتی قائل نیستیم و از صمیم قلب می گوییم: «ما همه فرزند هامون رو یک جور دوست داریم.» ولی چه طور می توان فرزند هایی را که به طور طبیعی با هم تفاوت دارند به یک شکل و یک اندازه دوست داشت؟ چنین چیزی محال است.
تولد هر کودک در مقطع خاصی از تاریخچه زندگی زناشویی رخ می می دهد. به عنوان مثال فرزند اول ثمره علاقه والدین و فرزند سوم شاید نجات بخش زندگی زوج در حال فروپاشی هست. رابطه ای که شخص با فرزندانش ایجاد می کند، در اکثر وارد تحت تاثیر رابطه ای است که با همسر خود دارد.
به عنوان نمونه در دوره خوش و خرم علاقه و عاشقی، مادر از این که می بیند صورت پسرش مو به مو به صورت پدر شباهت دارد به وجود می آید و دلباخته او م شود. کافی است زوج دچار مسئله شود تا این قبیل روابط زیر و رو شود. مادر از این که می بیند پسرش شبیه شوهری است که این همه او را اذیت می کند دل چرکین می شود و به همین علت نیز او را بعد می زند.
با وقوع طلاق، تبعیض بین فرزند ها شدت یافتن می شود گاه شکل اغراق آمیزی به خود می گیرد. به عنوان مثال مرد یا زن دیگر تحمل فرزندی را ندارد که شبیه همسر سابقش هست. این گونه است که همسر سابق نیز از همین شباهت فرزند با خود استفاده می کند و او را وا می دارد تا موضع خود را مشخص کند.
در جوامع سنتی تفاوت گذاشتن بین فرزندان زیاد دیده می شود.در این گونه از جوامع، مرد به عنوان «نان آور خانواده» محسوب شده است که به دنبال این تفکر هنگامی که خانواده ای صاحب فرزند پسر می شود برایشان بسیار خوشایندتر است از اینکه دارای فرزند دختر شوند.
در جامعه دارای فرهنگ مردسالارانه، مرد از آزادی عمل بیشتری در برقراری ارتباطات، گزینش همسر، فعالیت های خارج از منزل و غیره برخوردار هست. این عوامل بر روند رشد شخصیتی دختران و پسران تاثیر بسزایی می گذارد. جهت مثال در این فرهنگ پسر حق دارد تا پاسی از شب بیرون از منزل و در میان گروه دوستان حضور داشته باشد و همچنین به سرگرمی های مورد علاقه خود بپردازد ولی دختر باید بسیاری از پرسشها را رعایت کند. این اعطای آزادی عمل زیاد به پسران در خانواده به مرور دختران را به نگرش نارضایتی از جنسیت خود وا می دارد و ایجاد عقده های روانی خاص خود را مهیا می سازد.
فرق گذاشتن بین کودکان، ضربه های معنوی زیادی به آنها وارد می کند
اشکال تبعیض طبقه بندی علمی خای ندارد. در بسیاری از موارد خانواده ها بین فرزند کوچک و بزرگ، فرزند پسر و دختر، فرزندی که تحصیلات عالی ترین دارد و فرزندی که در این امر ضعیف تر هست، تفاوت می گذارند. تبعیض، رفتاری ناخودآگاهانه است که هر لحظه آثار مخربی دارد و باعث می شود کسی که مورد سرزنش قرار می گیرد دچار بی اعتمادی و کمبود دوستی شده است و در زندگی به خوبی پیشرفت نکند. این واکنش‌ها می تواند ریشه در کودکی خود والدین داشته باشد. از دیگر دلایل آن وجود تعصبات و باورهای غلط در جامعه است که متاسفانه براساس آن بعضی خانواده ها به فرزند پسر زیاد از فرزند دختر اهمیت می دهند.
شکل ظاهری افراد نیز یکی از عوامل بروز این واکنش‌ها هست. ادعای بعضی والدین در این خصوص که هیچ تفاوتی بین فرزند ها نیست و همه مثل هم بوده، اغلب تظاهر است و متاسفانه تبعیض بین خانواده ها بسیار دیده می شود.
مخصوصا توجه ناعادلانه به فردی که از لحاظ ظاهری زیباتر و سالم تر هست، حس حسادت و کینه را در دل کودکی که این شاخصه ها در او کمتر هست، بر می انگیزد و باعث می شود در آینده، فردی اجتماعی نباشند.
این رفتار، ضربه های معنوی زیادی به کودکان وارد می کند. فردی که پایین نگاه داشته می شود، دچار حس نکبت شده است و احساس بی ارزشی می کند. او اعتماد به نفس خود را از دست می دهد و احساس شکست می کند.
برعکس، افرادی که خیلی به آنها توجه شده، دچار اعتماد به نفس کاذب می شوند و همین عامل باعث می شود رفتارهایی را مرتکب شوند که از دید اطرافیان خوشایند نبوده و در نهایت در اجتماعی از احترام زیادی برخوردار نباشند.
اعتماد به نفس | دوران کودکی | بی اعتمادی | خانواده | کودکان | والدین | فرزندان | خانواده | فرزند | دوستی | احساس
تبعیض بین فرزندان موجب کم کردن اعتماد به نفس، منزوی شدن و کینه ورزی در آنها می شود
حتی ممکن است به علت طرفداری بی جای والدین، آنها نتوانند در جامعه به خود متکی بوده و در آینده در بعضی شرایط نتوانند از خود دفاع کنند.
ناهنجاری های اخلاقی در پی تبعیض های غیرمنطقی والدین
گاهی والدین به دلایل منطقی یا غیرمنطقی بین فرزندان ارزش تبعیض قائل می شوند. اعمال تبعیض بین فرزندان موجب کم کردن اعتماد به نفس، منزوی شدن و کینه ورزی در آنها می شود. بسیاری از هنجاری های دوران کودکی، نوجوانی و به خصوص جوانی، ریشه در تبعیض والدین نسبت به فرزندان ارزش دارد. به این صورت که هرچه تبعیض ها شدیدتر شود، ضربات و صدمات معنوی انتقال یافته شده است به فرزند مهلک تر و جبران ناپذیرتر می شود و به جهت ظهور کینه و حسد در یک فرزند نسبت به فرزند دیگر، زمینه جهت بروز خصوصیات نامطلوب اخلاقی و رفتاری او و حتی تنفر از خواهر یا برادر او را فرهم می کند. چه بسا ناهنجاری های رفتاری و اخلاقی که طی آن، نه تنها خود فرد بلکه خانواده و اجتماع هم آسیب می بیند.
مقایسه فرزندان با هم، ممنوع
یکی از اشکال مرسوم تبعیض بین فرزندان و والدین ناشی از مقایسه کودکان و نوجوانان چه در جمع خانواده و چه با اعضای همسن و سال فامیل است که منجر به بروز سرخوردگی می شود.
یعنی شکل ظاهری و هوش و استعداد کودکان گاه با هم مقایسه می شود و معمولا تعدادی از فرزندان متهم به کم هوشی و بی استعدادی می شوند و این زمینه ساز پرسشها جدی است که آینده فرزند را ممکن است تخریب کند.
فرق گذاشتن بین فرزندان باعث می شود که یکی نسبت به دیگری و والدینش تنفر و کینه پیدا کند
پیامدهای تبعیض بین فرزندان
کینه توزی و انتقام: توجه والدین به یکی از فرزندان باعث می شود که یکی نسبت به دیگری و والدینش تنفر و کینه پیدا کرده و درصدد انتقام جویی برآید. لذا تبدیل به شخصی خشمگین و عصبانی می شود که درپی بهانه هست. فرد خشمناک بر اثر رفتارهای ناپسند و ناهنجار، از جامعه طرد شده است و به فردی گوشه گیر و منزوی تبدیل می شود.
ترس و اضطراب: وحشت و اضطراب های مرضی معمولا ریشه در دوران کودکی افراد دارد. اتفاق و اتفاق ای در آن دوران و نفوذ به ضمیر ناخودآگاه کودک منشا چنینترس ها و اضطراب هایی هست. از این رو کودکی که در معرض تبعیض والدین هست، نوعی احساس تنهایی وحشت آور و نداشتن پشتیبان و تکیه گاه مطمئن در او به وجود می آید.
عدم اعتماد به نفس: اعتماد به نفس بااهمیت ترین حالت عاطفی جهت رشد کامل شخصیت است اگر فرزندی در دوران کودکی موفق به کسب آن شود، اعتماد به نفس جای خود را به حس نکبت و سرخوردگی می دهد.
عواقب تفاوت گذاشتن بین فرزندان!
تبعیض بین فرزنداناز طرف والدین حس ناتوانی و عدم اعتماد به نفس را در فرزند به وجود می آورد و به کلی ناامید و مایوس می شود.
ایجاد فاصله: تبعیض در بین فرزندان از طرف والدین باعث می شود که فرزند احساس کند، پدر و مادرش او را دوست ندارند. از این لحاظ تلاش می کند زیاد همراه والدین خود نباشد تا کم تر دیده شود و مورد سرزنش قرار نگیرد و هر روز فاصله او با والدینش زیاد می شود. بنابراین فرزند جهت یافتن پناهگاه جهت دوستی و دوستی جایی غیر از خانواده و والدین را جستجو می کند والدین باید آگاه باشند که ایجاد فاصله آنان و فرزندان ارزش با وجود این که زیر یک چت و در یک منزل هستند، چه اثرات منفی جهت فرزندان آنان دارد.
پس نباید اجازه هیچ گونه فاصله ای را بدهند و دوستان خوبی جهت فرزندان ارزش باشند.
کمبود محبت: کودکی که در معرض تبعیض والدین هست، نوعی احساس تنهایی وحشت آور و نداشتن پشتیبان و تکیه گاه مطمئن در او به وجود می آید.
محبت همچون آب که در رشد و نمو جانداران حیاتی هست، در پرورش آدمی مهم هست. کودک ما جهت رشد عاطفی و هیجانی خویش باید سیراب دوستی شود.
اما متاسفانه تبعض والدین این حق حیاتی را از او سلب می کند و او را تشنه محبت، تحویل اجتماع می دهد. چه بسا در آینده جهت جبران این کمبود دست به سوی هر آب گل آلودی دراز کند و با دوستی های کاذب خیابانی جبران مافات نماید.
منبع:ماهنامه خبر یاقوت/برترین ها
واژه های کلیدی: اعتماد به نفس | دوران کودکی | بی اعتمادی | خانواده | کودکان | والدین | فرزندان | خانواده | فرزند | دوستی | احساس
عواقب تفاوت گذاشتن بین فرزندان!
