خودمراقبتی به کودکان را از چه سنی آموزش دهیم

سارا گلستانی در گفت وگویی، با اشاره به وقت مناسب جهت ارائه آموزش های خودمراقبتی به کودکان اظهار کرد: از زمانی که کودک از منزل خارج می شود و زمانی را بدون حضور والدین سپری می کند کند مورد نیاز است تا آموزش های خودمراقبتی را دریافت کند و با حوادثی که ممکن است او را ترساندن کند آشنا شود، بنابراین وقت دریافت این آموزش ها در هر خانواده با شرایط و شاخصه های خاصی که در آن وجود دارد، متفاوت است.

خودمراقبتی به کودکان را از چه سنی آموزش دهیم

وی در ادامه گفت: جهت مثال کودک باید بداند که مجاز است با چه کسانی معاشرت داشته باشد، پاسخ چه کسانی را بدهد و در چه شرایطی می تواند به افراد اعتماد کند.

این کارشناس ارشد مشاور خانواده با اشاره به تفاوت شیوه ارائه این آموزش ها در سنین ۷ سال به اوج افزود: باید از ۷ سالگی به بعد، که وقت ورود رسمی کودکان به اجتماع هست، به آنها آموزش های اختصاصی تری راجع به مواظبت از بدن ارائه شود تا آنها بدانند که با افرادی که تلاش دارند بیش از حد معمول به آنها نزدیک شوند چه برخوردی کنند.

گلستانی با تاکید بر اهمیت راحت گویی در ارائه آموزش های خود مراقبتی، به والدین توصیه کرد تا از جمله هایی مانند اینکه: «هرکس بخش هایی در بدن خود دارد که حریم شخصی وی است و هیچ کس حق دست زدن به این بخش های بدن را ندارد» و یا گفتن این مساله که «در صورتی که کسی تلاش کرد به بدن تو نزدیک شود، باید به پدر و مادر اطلاع دهی»، جهت ارائه این آموزش ها استفاده کنند.

وی در ادامه با بیان انیکه جهت سنین بالای ۶ سال بسته به دایره لغات آنها می توان توضیحات بیشتری داد، گفت: از آنجایی که کودکان در این سنین آشنایی بیشتری از جنسیت خودشان و تفاوت دختران و پسران دارند و می دانند به خاطر این تفاوت ها انتظارات متفاوتی از آنها در جامعه وجود دارد، به همین علت می توان جهت آنها شرح داد که پسران و دختران چطور باید از خود مواظبت کنند و کدام بخش از بدن آنهاست که باید زیاد مورد مواظبت قرار بگیرد.

کودکان با هوش سرشار و حس کنجکاوی، هر لحظه به دنبال پاسخ به پرسش های خود به وسیله والدین هستند. ولی چه سنی

این کارشناس ارشد مشاوره خانواده با تاکید بر ضرورت ارتباط صمیمی بین والدین و کودکان یادآور شد، جهت اینکه کودکان بتوانند به آسانی خانواده را در جریان پرسشها خود قرار دهند، باید از قبل رابطه ای بین آنها ایجاد شود که کودک بتواند این مساله را با خانواده در میان بگذارد و به آنها اعتماد کند.

گلستانی با یادآوری اینکه بین «تربیت جنسی» و «آموزش جنسی» در کودکان تفاوت وجود دارد، ادامه داد: تربیت جنسی از حدود سن ۶ ماهگی به بعد با واکنش‌ها والدین شروع می شود. کودک تربیت جنسی را با دیدن و آموزش های غیرمستقیم دریافت می کند و به این شکل هویت جنسیتی خود را می سازد. شکل گیری این هویت به انتظار جامعه بستگی دارد ولی آموزش های جنسی، آموزش های مستقیم راجع به روش های خودمراقبتی هستند تا کودک بتواند از آسیب های جنسی دور بماند.

وی با اشاره به تفاوت بین تمایلات جنسی بین کودکان و افراد بزرگسال گفت: کودکان در دو یا سه سالگی نخستین آشنایی جنسی خود را شروع کرده و در ۴ یا ۵ سالگی نسبت به اعضای خود آشنایی پیدا می کنند. اگر تربیت کودک طبق روال انجام شود، مداخلات پیش از موعد و فراتر از ظرفیت رشدی او در اختیارش قرار نگیرد، تمایلات جنسی افراطی در کودک ایجاد نمی شود.

کارشناس ارشد مشاور خانواده با اشاره به اینکه هرگونه واکنش‌ها جنسی غیرطبیعی در سنین کودکی و پیش از بلوغ از جمله لمس اندام های جنسی به وسیله کودک نشان دهنده وجود اضطراب در اوست، ادامه داد: ارتباطی بین این رفتارها و تمایلات جنسی وجود ندارد و ممکن است کودک از طریق دیدن این رفتارها در محیط آنها را آموخته باشد.

این روانشناس با تاکید بر کنترل میزان اطلاعاتی که به کودک داده می شود و تناسب آنها با سنین متفاوت ادامه داد: جهت مثال مورد نیاز نیست کودکان زیر ۶ سال به جز آشنایی با حریم شخصی بدن خود، اطلاعات بیشتری دریافت کنند.

خودمراقبتی به کودکان را از چه سنی آموزش دهیم

گلستانی در ادامه به خانواده ها توصیه کرد تا نسبت به گفت وگوی خود با اطرافیان در حضور کودکان توجه مورد نیاز را داشته باشند و در ادامه گفت: در صورتی که کودکی در جمعی صحبتی نمی کند بدهید معنا نیست که متوجه گفت وگوها نمی شود. بزرگسالان نباید سوالاتی خارج از توان درک کودک جهت او ایجاد کنند چراکه این کار یکی از مصادیق کودک آزاری است.

منبع/ایسنا