بی‌اشتهایی عصبی در کودکان

غذا خوردن | احساسات | کودکان | والدین | بیماری | تغذیه | والدین | تغذیه کودک

بی‌اشتهایی عصبی در کودکان

بی اشتهایی عصبی در کودکان

عبارات مهم : غذا خوردن – احساسات

علل مهم بی اشتهایی مشمول بر مواردی است که قسمت اعظم آن ها به آسانی قابل برطرف است

بی‌اشتهایی عصبی در کودکان

اگرچه بی اشتهایی عصبی (آنورکسیانرووزا) و بولیمیا معمولاً در دورۀ بلوغ یا بعد ازآن مشاهده می شوند، ولی پایۀ این مجموعه اختلالات سریعتر گذاشته می شود. هر دو حالت جهت بدن زیان بار است و حتی می توانند به اختلالات رفتاری تهدیدکنندۀ زندگی بینجامند. بنابراین، والدین باید از این دو اختلال آگاه باشند تا رفتارهایی را که در ایجاد آن ها نقش کمک کننده دارند، خنثی سازند و احتمالاً بتوانند، نشانه های وقوع بیماری را کشف کنند.

بی اشتهایی عصبی و بولیمیا، اگرچه در نشانه ها و تظاهرات بدنی متفاوت اند، ولی در اصل دو شکل گوناگون از یک ریشه هستند. فردی که اغلب یک دختر جوان است به خاطر فکر کردن زیاد به اینکه چاق هست، رو به تحلیل می رود. این دختر در پرده ای از احساسات نادرست درگیر می شود و با حساس شدن به ظاهر بدشکل خود، اهمیت غذا و وزن و شکل بدنش عذاب می کشد.

نگرانی این نوجوان در مورد چاقی تقریباً موجب دست کشیدن کامل او از غذا می شود. او اغلب گرسنگی می کشد و تصور می کند یک لقمه غذا جهت او زیاد هست. بیمار ممکن هست، جهت محدود کردن مصرف غذا، تشریفات زیادی را چه در طبخ و چه در مصرف غذا ایجاد کند یا ممکن است فقط از بعضی از غذاها بخورد. در این هنگام والدین بیمار هر روشی را می آزمایند تا او را به خوردن وسوسه کنند.

دانستن این مطلب جهت والدین مهم است که بیمار بی اشتها درواقع، در حال تلاش جهت کنترل زندگی خودش هست. اختلال تغذیه ای یک روش دفاعی جهت مقابلۀ موفقیت آمیز با بخش کوچکی از وجود بیمار است.

غذا خوردن | احساسات | کودکان | والدین | بیماری | تغذیه | والدین | تغذیه کودک

بیمار دچار بولیمیا، کمتر در مورد آینده دلواپس هست. این بیمار جهت خودداری از پیامدهای پرخوری، راهی پیداکرده هست. این افراد در اغلب موارد، ظاهری مطمئن دارند ولی احساس درونی آن ها کاملاً متضاد هست. اگرچه ممکن هست، پرسشها خانوادگی تأثیراتی داشته باشند؛ ولی بااهمیت ترین عللی که ذکرشده اند عبارت اند از: میل به شدید جهت لاغر شدن و وحشت از زیاد کردن وزن.

کودکان دچار بی اشتهایی (آنورکتیک) جهت رسیدن به اوضاع ایده آل، از غذا خوردن دست می کشد. او با کم کردن وزنش راضی و با نمای زشت بدنش برانگیخته می شود. هیچ اهمیتی جهت او ندارد که چند کیلوگرم وزن کم کرده هست، لیکن هنوز به نظر خودش چاق می آید. کودک تغذیه خود را محدود کرده، ممکن است در همان حین جهت سوزاندن چربی بیشتر، به ورزش بپردازد. ممکن هست، این بیماران حتی رفتارهای بیماران بولیمیک را نیز تقلید کنند و خود را به اوج آوردن غذایی که خورده اند، مجبور کنند.

بیمار بولیمیک زیاد کردن وزن و دریافت غذایی خود را بدهید گونه کنترل می کند که مقادیر زیادی غذا می خورد و سپس با استفاده از داروهایی نظیر مسهل ها و داروهای مُدِر و استفراغ کردن مصنوعی، بدن را از غذا خالی می کند. این گونه افراد معمولاً به لاغری افراد آنورکتیک نیستند و می توانند قبل از پیدایش اثرات جنبی، عادت های مضرشان را پنهان کنند.

اثرات جنبی مشمول بر از دست دادن آب بدن، عدم قاعدگی، اختلالات گوارشی فقدان کلسیم، پتاسیم و سدیم و بیماری های کبدی، ریوی و قلبی هستند. سایر اثرات جنبی عبارت اند از: تورم غدد بناگوشی، ریزش مو، پوسیدگی دندان، خون مردگی دور چشم و روی گونه ها و ترک خوردن پوست انگشتان.

بالغ شدن بسیار پیچیده هست. نوجوان جهت رسیدن به بلوغ از مراحل زیادی می گذرد و توجه بیش ازحد به وزن و قیافه به خاص اگر از سوی والدینی که بر کمال تأکید می کنند، تقویت شود، می تواند با تأثیر بر یک دختر جوان و ایجاد یک تصور شخصی منفی، موجب بروز چنین اختلالات تغذیه ای در وی شود.

اختلالات تغذیه ای، پرسشها رفتاری راحت ای نیستند. تغییرات به کندی صورت می گیرند و راه بازگشت به تندرستی بسیار طولانی هست. اگر با اختلال تغذیه ای با کودک خود روبه رو هستید، به کمک افراد باتجربه تری نیاز دارید.

بی‌اشتهایی عصبی در کودکان

گاهی فرزند ها به علت دیر خوابیدن شبانه، خستگی و یا خواب آلودگی اشتهایی به خوردن ندارند

گوش به زنگ علامت خطر باشید.
کودکان دچار بی اشتهایی عصبی و بولیمیا تا حدودی ازنظر شاخصه های شخصی و اهمیت به ظاهر، شبیه سایر جوانان هستند؛ ولی بروز این احساسات در آنان به شکلی اغراق آمیز هست. باآنکه همۀ علائم خطر باهم در یک کودک دیده نمی شود ولی والدین باید در صورت مشاهدۀ چند مورد از آن ها در کودکانشان، با کارشناس ها مشورت کنند.

غذا خوردن | احساسات | کودکان | والدین | بیماری | تغذیه | والدین | تغذیه کودک

محیط منزل می تواند در ایجاد اختلالات تغذیه ای، نقش تعیین کننده ای داشته باشد: تنش های خانوادگی نظیر طلاق، بیماری یا مرگ، تأکید بیش ازاندازۀ والدین در مورد وزن و اوضاع ظاهری کودکان، نارضایتی مادر از تناسب بدنی خود، وابستگی بین کودک و والدین، انتظارات بیش ازحد والدین در مورد کمال، ممکن است به بروز چنین اختلالاتی بینجامد.

موارد زیر شاخصه هایی هستند که ممکن است جوانان را به اختلالات تغذیه ای مستعد گردانند: نیاز به کامل بودن در حدی که هیچ مشکلی ایجاد نکند؛ هوش بالا، کمال گرایی و برتری گرایی؛ انکار احساسات منفی و ناامیدی ها، میل به شدید جهت توجه دیگران و سرگرم کردن آنان؛ نگرانی و اهمیت دادن بیش ازحد به ظاهر، تناسب بدن و وزن.

رفتارهای اختصاصی که در زیر آمده اند، اختلال تغذیه ای را در کودک اعلام می کنند. ۲۰ تا ۲۵ درصد کم کردن وزن؛ تغذیه ناچیز یا بی اشتهایی کامل؛ استفراغ بعد از صرف غذا؛ مخفی کردن غذا؛ صحبت و وحشت مداوم از چاق شدن؛ شکل غیرطبیعی بدن؛ پوست خشک؛ چشمان گودرفته؛ چهرۀ زرد یا خاکستری.

مشکل را حل و برطرف کنید.
اگر فکر می کنید کودکتان بعضی شاخصه های اوج را نشان می دهد، نخستین مرحله بحث و ابراز نگرانی دربارۀ اوضاع سلامتی بدن کودک هست. حتی اگر این رفتارها فقط بخشی از یک برنامۀ غذایی زودگذر باشند نیز بهتر است به جای نادیده گرفتن آن ها، در موردشان بحث شود. درصورتی که مسئله جدی تری وجود داشته باشد، باید به عنوان نزدیک تر شویم و آن را کاملاً ارزیابی کنیم.

بی‌اشتهایی عصبی در کودکان

– با دکتر خانواده یا دکتر اطفال صحبت کنید و تقاضای کمک بیشتری کنید.

– در مورد نگرانی های خود با کودکتان صحبت کنید. می توانید این کار را به تنهایی و یا در حضور پزشک، انجام دهید. اگر کودک مسئله را انکار کرد، زیاد متعجب نشوید.

– به وعده هایی مبنی بر اینکه از این به بعد عوض کردن می کند، غذا زیاد می خورد، خوش خلق تر می شود و دست از مصرف مسهل می کشد، اطمینان نکنید.

اگر دربارۀ چگونگی تغذیه کودک خود دلواپس هستید وقت را با انتظار کشیدن جهت ایجاد تغییرات تلف نکنید. از یک کارشناس که در درمان این گونه اختلالات باتجربه هست، کمک بگیرید.

مانند هر لحظه از کودک حمایت کنید و این نکتۀ مهم را بدانید که در این موقعیت خاص، پشتیبانی شما از او مهم تر است لیکن می توانید با این کار تا حدی روی تقصیرات کودک سرپوش بگذارید. روند اصلاح ممکن است نیازمند تغییرات دردناکی در مناسبات خانوادگی باشد. دربارۀ احساسات خود با یک شخص فهیم صحبت کنید یا از کارشناسان کمک بگیرید.

منبع: چگونه با کودکم واکنش‌ها کنم.
کودک آنلاین

واژه های کلیدی: غذا خوردن | احساسات | کودکان | والدین | بیماری | تغذیه | والدین | تغذیه کودک

بی‌اشتهایی عصبی در کودکان

بی‌اشتهایی عصبی در کودکان

اسم های پسرانه بر اساس حروف الفبا

اسم های دخترانه بر اساس حروف الفبا

  • کتاب زبان اصلی J.R.R
  • دانلود فایل های زبان اصلی شیمی تحلیلی
  • خرید کتاب فیزیکی از آمازون
  • افست کتاب زبان اصلی
  • چاپ افست کتاب
  • خرید کتاب از گوگل پلی
  • مجله نیوانگلند
  • خرید pdf کتاب خارجی