اهمیت نقش پدران در فرزندپروری

تربیت فرزندان | رابطه عاطفی | خانواده | ارتباط | فرزندان | اقتصادی | فرزند | تعلیم و تربیت

اهمیت نقش پدران در فرزندپروری

عبارات مهم : تربیت فرزندان – رابطه عاطفی

پسرها در شاخصه های شخصیتی ارزش مثل قاطعیت، گزینش شغل و … پدرشان را الگو قرار می دهند

اهمیت نقش پدران در فرزندپروری

سال هاست که بحران های اقتصادی در کشور عزیزمان ایران و دنیا و عدم ثبات اقتصادی در گوشه وکنار دنیا و از جمله در جامعه خودمان، باعث شده است بسیاری از مردان به یک شغل اکتفا نکنند یا مجبور شوند ساعات بیشتری اضافه کاری کنند تا بتوانند از بعد مخارج خانواده برآیند.

چنین شرایط اقتصادی ای علاوه بر پدران، مادران را نیز جزو نان آوران خانواده قرار داده و باعث شده است بسیاری از همسران همپای یکدیگر کار کنند تا بتوانند زندگی خوبی جهت خود و فرزندانشان فراهم کنند.

این قضیه تبعات زیادی دارد که یکی از بااهمیت ترین آنها این است که نقش پدر در خانواده کمرنگ می شود و نمی تواند نقش فعالی در تربیت فرزندان داشته باشد.

البته بعضی پدران نیز با وجود اینکه اوضاع شغلی ارزش مناسب تر است و وقت آزاد بیشتری دارند، باز هم تصور می کنند تربیت فرزند ها برعهده مادر است و نقش فعالی در تربیت فرزند ها ایفا نمی کنند. آنچه در ادامه این یادداشت به آن اشاره خواهم کرد، نکات مهمی در خصوص اهمیت نقش پدران در امر خطیر فرزندپروری است:

نقش پدران در فرزندپروری
۱٫ در قدیم پدرها بسیار مقتدر بودند و رابطه عاطفی با فرزندانشان برقرار نمی کردند و نقششان در منزل نان آور خانواده بود، ولی این تصویر قدیمی از پدرها با تغییراتی که در فضای فرهنگی جامعه ایجاد شده، دیگر پذیرفته شده است نیست لیکن در حال حاضر مادران نیز نان آور خانواده هستند و نقش عاطفی پدر با فرزندش می تواند در موفقیت های او در عرصه های متفاوت بسیار موثر باشد.

در یک تحقیق بین المللی ثابت شده است توانایی عوض کردن در محیط های سخت در کودکانی که رابطه خوبی با پدرانشان داشتند، زیاد ایجاد شده است هست. در حقیقت، پدر نسبت به مادر زیاد می تواند توانایی انطباق با شرایط سخت را به فرزند ها یاد بدهد و شاخصه های مردانه هر لحظه باید از سوی پدران به فرزند ها آموزش داده شود…

تربیت فرزندان | رابطه عاطفی | خانواده | ارتباط | فرزندان | اقتصادی | فرزند | تعلیم و تربیت

دخترانی که در منزل مورد حمایت عاطفی پدر واقع شده است اند در ارتباط با جنس مخالف، احساسی نمی شوند

۲٫ کودکانی که پدر ندارند، اعتماد به نفسشان اوج نیست و حمایت و تکیه گاهی جهت رشد شخصیتشان ندارند، ولی در برابر کودکانی که پدرشان حضور موثری دارد، انگار دارای یک الگوی مقتدر هستند و ابراز وجود در فرزند هایی که نقش پدرشان پررنگ هست، زیاد از سایر فرزند هاست.

۳٫ پسرها در شاخصه های شخصیتی ارزش مثل قاطعیت، نشانه گذاری جهت زندگی، گزینش شغل و مهارت دوستی، پدرشان را الگو قرار می دهند. در برابر دخترها زیاد به حمایت عاطفی پدر نیاز دارند و نوع روابط دخترها با پدرشان در ارتباط با جنس مخالف و در آینده در ارتباط با همسر، خودش را نشان می دهد.

در حقیقت، دخترانی که در منزل مورد حمایت عاطفی پدر واقع شده است اند در ارتباط با جنس مخالف دچار تصمیم های لحظه ای و احساسی نمی شوند که علت آن هم این است که از نظر عاطفی اقناع شده است اند.

۴٫ پدر واقعی باید چه شاخصه هایی داشته باشد؟ جواب این پرسش بسیاری از دغدغه های پدرانه را برطرف می کند. پدر واقعی نه سلطه گر است و نه زورگو. بسیاری از پدران هنگامی که در منزل حضور دارند مدام به فرزند ها زور می گویند یا آنها را سرزنش و شخصیتشان را تخریب می کنند.

باید بدانیم پدر نباید زورگو و مستبد باشد، بلکه بسیار اهمیت دارد که قاطع باشد و مهم تر اینکه مهارت های فرزندپروری را بلد باشد تا بتواند به فرزندانش کمک کند.

۵٫ «چون از تو بزرگ ترم، بعد باید به حرفم گوش کنی.»، «چون من پدر تو هستم، بعد هر چی می گم درست است.» این جملات یک خبر مشخص را القا می کند؛ برقراری رابطه و تربیت فرزند ها از اوج به پایین. چنین رفتاری باعث می شود فرزند ها از والدینشان فاصله بگیرند و دیگر نمی توانند با آنها ارتباط موثری داشته باشند.

در واقع، باید جهت آموزش به فرزند ها خود را هم سطح آنها در نظر گرفت. اگر مشکلی ایجاد شده است باید با فضای مشارکتی و همدلانه بین والدین و فرزند ها، راه حل درست را پیدا کرد. به طور مثال فرض کنید دختر شما در مدرسه دچار مسئله شده، راه حل درست این است که بگویید: «موضوع چیه؟ چی کار کردی که فرزند ها با تو دوست نمی شن؟ تو دلت می خواد چه اتفاقی بیفته؟ به نظرت کارت درست بود؟ قبلا که یک دوست خوب داشتی چی کار می کردی؟ به نظرت چی کار می شه کرد؟» اگر راه حلی نداشت می توانید به او بگویید: «می توانی این راه را گزینش کنی.»

پدر نباید زورگو و مستبد باشد، بلکه بسیار اهمیت دارد که قاطع باشد

۶٫ شاید بگویید با شرایط سخت کاری و پرسشها اقتصادی چطور می توان روابط موثری با فرزند ها برقرار کرد؟ کار مشکل نیست، فقط کافی است پدر همدلی باشید؛ یعنی در همان وقت کوتاهی که در منزل هستید جهت کودکتان وقت بگذارید و با او بازی و اوقاتی را خلق کنید که او دوست دارد. اگر خیلی خسته هستید به فرزندتان بگویید: «بیا کنارم بشین با هم فیلم ببینیم یا اینکه دوست دارم کنارم بشینی.» حتی هنگامی که می خواهید میوه بخورید، بگویید: «بیا باهم میوه بخوریم یا دوست دارم با تو برم خرید کنم یا قدم بزنم.» بیان این جملات به فرزند ها در عین حال که اطمینان خاطر به آنها می دهد، خستگی شما را هم کم می کند.

۷٫ معمولا زمانی که همسران آگاهانه تصمیم می گیرند فرزند دار شوند، بعد از به دنیا آمدن فرزند جهت بسیاری از اتفاقات زندگی برنامه ریزی می کنند و باعشق او را دوست دارند، ولی اگر تصویر این قضیه اتفاق بیفتد و زن و شوهری ناخواسته فرزند دار شوند یا اینکه آگاهی ارزش نسبت به مهارت های فرزندپروری پایین باشد، ممکن است رفتارشان تفاوت کند و این اتفاق بسیار بد خواهد بود.

گاهی بعضی والدین به روان شناس مراجعه و ادعا می کنند فرزندشان را دوست ندارند و زمانی که علت را می پرسیم می گویند: «فکر می کردیم باید فرزند دار شویم وگرنه علاقه ای به بزرگ کردن فرزند نداشتیم.» در حالی که پدر یا مادری که فرزندش را دوست داشته باشد در اوج خستگی هم هنگامی که فرزندش را می بیند، تمام خستگی هایش از بین می رود، بنابراین والدین باید با آگاهی کامل و با برنامه ریزی صاحب فرزند شوند.

۸٫ زمانی که پدر نقش موثری در منزل ایفا نمی کند، تمام مسوولیت های فرزند ها برعهده مادر خانواده می افتد و مادر هر لحظه احساس افسردگی، خستگی و عصبی بودن دارد و تصور می کند در منزل مظلوم واقع شده است هست. همین مساله باعث می شود مادر نیز نتواند وظایف مادری خود را به خوبی انجام دهد و روابط موثری با فرزند ها نخواهد داشت، بنابراین پدر ها حتما باید ۳-۲ ساعت در روز کنار فرزند ها باشند تا مادر نیز بتواند جهت خودش وقت بگذارد و به کارهای موردعلاقه اش بپردازد. در غیر این صورت مادر هر لحظه خسته است و از نظر روانی و جسمی توان مورد نیاز را جهت نقش موثر مادری و فرزندی نخواهد داشت.

منبع: هفته نامه سلامت