آیا تغذیه پدر هم بر سلامت روان نوزاد تاثیر دارد؟

مدارک فزاینده ای هستند که حداقل در مطالعات حیوانی نشان می دهند که رشد کودک، نه تنها متاثر از تغذیه و سبک زندگی مادر در قبل از بارداری هست، بلکه عوامل محیطی موجود در زندگی پدر نیز تاثیر گذار هستند. به طور مثال، اگر برنامه ی غذایی موش های نر را به گونه ای تنظیم کنیم که چربی زیادی داشته باشد، فرزندان آن ها مستعد دیابت خواهند بود. یکی از دلایل احتمالی پدیده های این چنینی، تغییرات ایجاد شده است در متیلاسیون دی ان ای بنا بر تغذیه هست؛ به عنوان نمونه دگرگونی در برچسب هایی از جنس متیل که بر روی دی ان ای خورده اند و فعالیت ژن ها را کنترل می کنند. اگر مقدار زیادی از این متیل ها در تغذیه وجود داشته باشند، ممکن است مانع بیان ژن هایی که تحت تاثیر زیاد کردن متیلاسیون دی ان ای قرار گرفتند، شوند.

تاثیرات یک رژیم فراوان از آزادکننده های متیل

دکتر دن اهنینگر: مدت ها فکر می کردیم که این نشانه های اپیژنتیک پدر، بعد از ترکیب اسپرم و تخمک، کاملا از بین می رود. ولی امروز می دانیم که بخشی از متیلاسیون دی ان ای پدر از این روند جان به در می برند. تیم دکتر اهنینگر، همراهی این تغییرات اپیژنتیک با دگرگونی های شناختی در فرزند را آزمودند. محققین، تغذیه ی موش های نر را به گونه ای تنظیم کردند که سرشار از آزاد کننده های متیل و کوفاکتورهای مورد نیاز جهت متابولیسم گروه های متیل بود: این رژیم حاوی غلظت بالایی از متیونین، فولیک اسید، ویتامین B۱۲، کولین، بتائین و روی بود. گروه دومی از موش های نر، یک رژیم استاندارد داشتند. بعد از شش هفته، موش های نر با موش های ماده جفتگیری کردند و نوزادان متولد شده است از آن ها مورد بررسی قرار گرفتند. نتیجه های از این قرار بود: نوزاد موش های نری که رژیمی از آزادکننده های متیل داشتند، نتیجه های ضعیف تری در تمام آزمون های یادگیری و حافظه گرفتند. اهنینگر گفت: ما توانستیم نشان دهیم که تغییری گذرا در تغذیه ی پدر، می تواند در توانایی های یادگیری نوزاد اختلال ایجاد کند. همچنین تاثیر واضحی در یادگیری مهارت جهت یابی در فضا مشاهده شد.
غیرطبیعی بودن موش ها منحصر به واکنش‌ها آن ها نبود، در مغز آن ها هم قابل مشاهده بود: اتصالات عصبی در هیپوکامپوس – قسمتی از مغز که جهت حافظه مهم است – هم تصویر العمل کندی به محرکات الکتریکی نشان دادند، که نشان دهنده ی آسیب در انطباق – یا همان انعطاف عصبی – آن ها بود.
مقدار بیش از حد مکمل های غذایی می توانند عوارض جانبی داشته باشند
تمام این ها، نتیجه های به دست آمده از آزمایشات حیوانی هست. با این حال، انسان ها هم می توانند در معرض دوز بالایی از آزادکننده های متیل قرار بگیرند. به خوبی می دانیم که کمبود آزادکننده های متیل، عواقبی منفی جهت سلامتی دارد که می توان با استفاده از مکمل های غذایی از آن پیشگیری کرد. ولی مطالعه ی ما نشان می دهد که مصرف افراطی هم می تواند عوارض زیانباری به همراه داشته باشد.

زیاد افراد فکر می کنند که فقط تغذیه مادر بر کودک تاثیر گذار هست. در پژوهش های اخیر ثابت شده است است که تغذیه پدر نیز بر سلامت روان کودک تاثیر می گذا