تب داغ بلوغ زودرس

دختر فرزند کاملا سالم و بدون هیچ علامت دلواپس کننده خود را به زور پیش دکتر می برد تا بررسی شود هرگز دچار فلان بیماری باشد، هرگز دچار بلوغ زودرس شود، هرگز از ما

تب داغ بلوغ زودرس

عبارات مهم : سلامت

بلوغ طبیعی دوره ای است که طی آن صفات ثانویه جنسی به وجود می آیند

تب داغ بلوغ زودرس

دختر فرزند کاملا سالم و بدون هیچ علامت دلواپس کننده خود را به زور پیش دکتر می برد تا بررسی شود هرگز دچار فلان بیماری باشد، هرگز دچار بلوغ زودرس شود، هرگز از مادران دیگر کم بیاورد و آنها فکر کنند او به فکر فرزندش نیست. اینکه چه بلایی بر سر سلامت روان این دختر فرزند ۸ ساله می آید، بماند. اضطراب مادر و تصمیم نادرست او باعث می شود کودک هم مضطرب شود و نگرانی اش بر همه ابعاد زندگی از جمله تغذیه، خواب و حتی درس خواندنش اثر بگذارد. حالا واقعا کودک نیازمند کارها درمانی و در پی تصمیم نادرست ما بیمار می شود.

بهتر است کمی در این باره زیاد برایتان بگویم. قبول دارم که شما دلواپس فرزندتان هستید و می خواهید اگر مسئله خاصی دارد، سریعتر از موعد کشف و درمان شود ولی اجازه بدهید نظر کارشناسان را در این باره بدانیم؛ متخصص غدد کودکان و متخصص روان پزشکی کودک به شما کمک می کنند تا تصمیم درستی بگیرید. شاید در آخر این مطلب به این نتیجه برسید که باید خودتان را بررسی و هرچه سریعتر جهت درمان اضطراب و اصلاح سلامت روانی تان اقدام کنید.

زن دکتر! به نظر شما مراجعات بی علت و فقط جهت بررسی فرزند ها می تواند به سلامت روان آنها صدمه بزند؟
از آنجا که فرزند ها در دوره ای از رشد هستند که مدام وحشت های ناشناخته را تجربه می کنند و همین طور وحشت از بیماری و از دست دادن سلامت خود یا والدین ارزش را دارند، به علاوه در تخیل و رویاپردازی به سر می برند و دنیای خاصی دارند، بهتر است اگر دلواپس موضوعی هستیم، حتما راجع به آن اطلاعات به دست بیاوریم و اگر ضرورتی بود فرزند را جهت معاینه ببریم. کودکی که دچار سردرد شده، سرفه می کند یا علامتی آزاردهنده دارد به آسانی حاضر می شود با شما جهت درمان بیاید ولی هنگامی که او علامت و مشکلی ندارد با بردنش به این مطب و آن مطب، آن هم صرفا جهت کم کردن اضطراب خودتان یا خانواده به او صدمه می زنید.

پسر فرزند کلاس چهارمی بسیار مضطربی را چند روز پیش ویزیت کردم که به علت داشتن والدین مضطرب و سختگیر و همین بررسی های بی مناسبت بیمار شده است و باید تحت درمان اضطراب قرار گیرد.

تب داغ بلوغ زودرس و اینکه می تواند به رشد قدی فرزند ها صدمه بزند باعث شده است والدین فرزند ها به خصوص دخترهای ۹-۸ ساله خود را جهت انجام تصویربرداری و بررسی های دیگر غددی نزد دکتر ببرند. توصیه شما به این والدین چیست؟
من واقعا دلم می خواهد هشدار بدهم که با سلامت جسم و روان فرزند ها بازی نکنند. کودکان در دوره های رشدی خود با انواع و اقسام وحشت ها مواجه اند. وحشت هایی که با مدیریت درست می آیند و می روند، نباید به خاطر وسواس یا اضطراب خود یا ناآگاهی مان این فرزند ها را آزار دهیم. گذشته از این، هنگامی که شما مدام نام بلوغ را می آورید و فرزند را نزد دکتر می برید، او گمان می کند به بلوغ رسیدن یک بیماری هست، در حالی که باید به او بگویید بلوغ هم یک مرحله رشدی هست. مرحله ای کاملا خوشایند، عادی و طبیعی که مانند دندان درآوردن، راه رفتن، افتادن نخستین دندان ها، ورود به مدرسه و… باید اتفاق بیفتد تا نشان بدهد تو سلامت و سالمی و می توانی یک بزرگسال سالم شوی، پدر و مادر شوی.

چرا بعضی والدین با این تصویر العمل مقابله ای به بلوغ می نگرند و حس می کنند قرار است اتفاق ناخوشایندی رخ دهد و باید آماده رزم باشند؟
اتفاقا من هم برایم جالب است و در پاسخ به گروهی از والدین مضطرب می گویم برگردید به عقب و تجربه خودتان را به یاد بیاورید. این دوره بلوغ قرار نیست یک شبه رخ دهد و تغییرات رشد آنقدر نامحسوس است که بدن خود را به آسانی با آن وفق می دهد. به یادشان می آورم که قبل از پدر و مادرشدن شاید تصور بغل کردن یک نوزاد کوچک و پیگیری به او برایشان سخت بود. حس می کردند نمی توانند. باورشان نمی شد از نوع و صدای گریه نوزاد بفهمند او چه می خواهد.

پدیده رفلکس شیر و ارتباط عمیق مادر و کودک قبل از ۶ ماهگی قابل درک نبود ولی وقت آنها که رسید، فیزیولوژی بدن به صورت طبیعی پیش رفت و دیدند که این مرحله هم طی چطور عادی شد. متاسفانه گاهی والدین مضطرب ما با واکنش‌ها نادرست خود این مجوز را به کودک می دهند که بدفتاری و پرخاش کند و می گویند: «خانم دکتر! فکر می کنم این عصبی شدن ها نشانه شروع پرسشها بلوغ او باشد!» به نظر شما از این کودک چه انتظاری می توان داشت؟ انتظاری جز اینکه بلوغ یعنی دگرگونی منفی، تلخ و تجربه های تلخ تنهایی، عصبی بودن و…؟

عوامل زیادی در شروع بلوغ اهمیت دارند ولی زیاد بار این عوامل وابسته به ژنوم افراد است

راه حل پیشنهادی شما چیست؟
هر پدر و مادری کاملا انحصاری نخستین مربی کودکش شود که با او راجع به پرسشها رشد جنسی و بلوغ صحبت می کند و بعد از اینکه متوجه شد علامت های رشد جسمی، رشد پستان ها، رویش موهای زائد و… دارد، آمادگی ذهنی بدهد و با روی خوش، به شادی، درست مانند تجربه بزرگ شدن و افتادن دندان شیری، راه رفتن و… بگوید داری کم کم بزرگ می شوی. خداروشکر و خوشحالم که همه سیستم های بدنت سالم هستند. کم کم اندام های داخلی مثل رحم و تخمدان و دستگاه تناسلی ات (پسرها) رشد می کند و خودت متوجه آنها می شوی (می توان براساس نیاز کودک و توانایی های شناختی او به سوالاتش پاسخ داد و گفت وگو کرد).

بعضی از مادروپدرها می گویند ما حتی با فکر کردن به اینکه قرار است گفت وگویی در این زمینه کنیم، مضطرب می شویم؟
کافی است چند بار جلوی آینه تمرین کنند و ببینند صورت ارزش و حالات بدنی ارزش تنش و نگرانی را نشان می دهد یا امنیت و شکرگزاری و خرسندی از اینکه کودک سالم آنها بزرگ شده است و به مرحله بعد می رود، باید دقت کنیم اطلاعات جنسی را در وقت مناسب و با اطلاعات بجا شروع کنیم لیکن همین قدر که دیر اطلاعات دادن ضرر دارد، اطلاعات نامتناسب سن به کودک دادن هم ویرانگر است و نوعی کودک آزاری محسوب می شود. والدینی که گمان می کنند فرزند نمی فهمد و روابط جنسی ارزش را بدون مراعات در حضور کودک دارند یا فیلم پورنو می بینند و تصویر های نامناسب جنسی ردوبدل می کنند و کودک نیز می بیند، درواقع کودک آزاری می کنند و فرزندشان را در معرض بلوغ زودرس قرار می دهند.

به زودی نیازهایی در او شکل می گیرد که مناسب سن او نیست و به جای نیاز به بازی و… وارد دغدغه های فکری خاصی می شود.

آیا سن خاصی جهت دادن اطلاعات مربوط به بلوغ داریم؟
نه، این عنوان کاملا فردی باید باشد. مثل فرزند ای که سریعتر و دیرتر یک مرحله رشدی را طی می کند، ولی مهم این است که از راه گفت وگو و پاسخ به سوالات جنسی کودک از همان ۵-۴ سالگی که اندام شخصی را یاد می گیرد، به طور میانگین و در مناسبت های مختلف، اطلاعات را تکمیل کنیم. دنبال موقعیت باشید تا به کودک کنجکاو اجازه پرسش بدهید. مورد نیاز نیست توصیه به توصیه پاسخ او را بدهید. گاهی فقط شنیدن کافی است و گاهی با پرسش اینکه «خودت راجع به اش چی می دونی؟» اطلاعات او را تصحیح و تکمیل کنید. مثبت باشید.

مثلا به جای اینکه بگویید: «در موقع عادت ماهانه نباید ورزش کنی، نباید حمام بروی و نباید…» به او بگویید: «چون دیوارهای رحم سلول های تازه و تازه می سازه باید غذاهای بهتری بخوری، تغذیه سالم تر و خواب بهتر می خوای تا به بدنت کمک کنی.» مساله خونریزی را از صدمه دیدن و خونریزی دردناک در اثر جراحت جدا کنید و بگویید بعضی سلول های مرده دفع می شوند درست مثل ریزش مو، موهای به درد نخور می ریزند و تازه ترها می رویند. تاکید کنید قرار نیست همه در ۱۰ یا ۱۱ سالگی دچار تغییرات بلوغ شوند. این سن در آدم ها تفاوت دارد و شاید تو شبیه من (مادرت) باشی.

اجازه ندهید حس متفاوت بودن یا بیمار بودن به فرزند ها دست بدهد. درمورد عصبی شدن و خشمگینی یا پایین آمدن خلق وخو هم خودتان هستید که چنین تفکری را القا می کنید. می توانید به فرزند ها بگویید معمولا آنهایی که از این تغییرات بی اطلاع هستند، سردرگم و عصبی می شوند. بعد مشمول بر حال تو نخواهدشد. هر سوالی باشد، من اینجا هستم و اگر ندانم پاسخش را با هم جستجو خواهیم کرد.

چند توصیه راجع به بلوغ زودرس
بلوغ در دختران با جوانه پستانی شروع می شود و به دنبال آن موهای زهار ظاهر می شوند و رشد قدی نیز سرعت می گیرد. بسیاری از مادران تصور می کنند دوران قاعدگی نشانه شروع بلوغ هست، در حالی که دوران قاعدگی آخرین مرحله بلوغ هست. دوران قاعدگی معمولا ۲ تا ۵/۲ سال بعد از ظاهر شدن جوانه پستانی شروع می شود ولی این وقت ممکن است از ۱ تا ۶ سال متغیر باشد. طول مدت این وقت وابسته به ارث، چاقی و لاغری کودک و… هست. دوران قاعدگی آخر بلوغ است ولی آخر رشد قدی نیست. معمولا رشد قدی حدود ۳ سال بعد از آخر بلوغ ادامه می یابد. زمانی که جوانه پستانی قبل از ۷ سالگی کودک ظاهر شود، عنوان بلوغ زودرس مطرح می شود. بلوغ زودرس به این علت اهمیت دارد که با شروع آن صفحه های رشد استخوانی که در ۲ طرف استخوان های دراز قرار دارند، سریعتر از موعد بسته می شوند و بعد از آن رشد قدی کودک بسیار آهسته و خیلی سریع متوقف خواهد شد.

در واقع، کودک کوتاه قد می شود. چنین کودکانی از نظر جسمی کمی متفاوت تر از همسالان خود هستند. آنها ممکن است نتوانند هیجان های دوران بلوغ را به آسانی تحمل کنند و دوران کودکی و بازی های کودکانه را از دست بدهند و از نظر روانی-اجتماعی دچار اختلالاتی شوند. متاسفانه وحشت مفرط بعضی خانواده ها از بلوغ زودرس کودکان باعث شده است آنها کودکان طبیعی را هم نزد دکتر ببرند. بردن کودک جهت بررسی سلامت و شروع بلوغ، طبیعی است ولی گاهی والدین اصرار دارند بلوغ کودک به وسیله دارو، متوقف شود تا کودک وقت بیشتری جهت رشد داشته باشد و قدبلندتر شود. این تفکر کاملا اشتباه هست. تحقیقات متفاوت در دنیا نشان داده اگر روند طبیعی فیزیولوژی جنسی بدن به وسیله دارو متوقف شود، نه تنها کودک بلندقدتر نخواهد شد، بلکه به قد نهایی نیز صدمه خواهد رسید.

داروها باعث کم کردن سرعت رشد می شوند و جهش قدی به حالت قبل از بلوغ برمی گردد. اگر در کودکی علائم بلوغ قبل از ۷ سالگی ظاهر شود با دادن دارو می توان وضعیتی مشابه بلوغ طبیعی ایجاد کرد تا رشد قدی کودک طبیعی شود ولی در این موارد هم به آسانی جهت کودک دارو تجویز نمی شود. چنین کودکانی باید ۳ تا ۶ ماه تحت نظر گرفته شوند و آزمایشاتی از آنها درخواست می شود لیکن هر لحظه نمی توان با اطمینان بلوغ زودرس کودک را تایید کرد. به عنوان نمونه دیده شده است یک پستان کودک جوانه می زند و بعد از مدتی هم پسرفت می کند یا موهای زهار رشد می کنند ولی اثری از بقیه علائم بلوغ نیست. این موارد نشانه بلوغ زودرس نیستند و چند نشانه باید کنار هم باشند. دکتر باید به این توصیه توجه کند آیا کودک دچار چه نوعی از بلوغ زودرس شده است است.

بعضی از دخترها تا چند سال بعد از شروع دوران قاعدگی ممکن است دچار بی نظمی در این دوره باشند. تجویز قرص های حاوی استروژن جهت تنظیم دوران قاعدگی اشتباه است لیکن ممکن است باعث بسته شدن زودرس صفحات رشد استخوانی شود.

مورد مهم دیگر استفاده از کرم استروژن در کودکان دختر هست. این کرم جهت کودکانی که دچار سوختگی و چسبندگی ناحیه تناسلی در اثر ادرار شده است اند، تجویز می شود. تجویز این کرم جهت کودکان منعی ندارد ولی توصیه مهم این است که کرم استروژن فقط باید ۳-۲ بار استفاده شود و گاهی مادر به اشتباه چند ماه از این کرم استفاده می کند. قاعده کلی این است که تشخیص بلوغ زودرس در پسرها دشوارتر از تشخیص بلوغ زودرس در دخترهاست.