با کودکان طلاق چگونه واکنش‌ها کنیم؟

خانواده | کودکان | والدین | خانواده | همراه | زندگی | آموزش | والدین | مشاجره

با کودکان طلاق چگونه واکنش‌ها کنیم؟

عبارات مهم : خانواده – کودکان

والدین باید بدانند نحوه تعاملاتشان به مرور وقت واکنش‌ها کودکان را شکل می دهد

با کودکان طلاق چگونه واکنش‌ها کنیم؟

بسیاری از والدین دلواپس تاثیرات منفی طلاق بر روح و روان کودکانشان هستند و بعضی از آنها به همین علت از طلاق صرف نظر می کنند. والدین باید تاثیرات طلاق بر کودکان را شناسایی کرده و آن را کم کردن دهند. تنش میان والدین باید دور از چشم کودکان باشد، ولی امروزه این اقدام به علت آپارتمان نشینی به شکل کامل ممکن نیست.

در شرایط کنونی والدین باید میزان مشاجره یا درگیری را حتی الامکان کم کردن دهند. در این اوضاع کودک نباید در روند حل مساله بین والدین قرار گیرد. در اصل وجود مساله یا درگیری در بین والدین نباید زندگی کودک از لحاظ روحی، روانی و جسمی را تحت تاثیر قرار دهد. کودکان در سنین پایین از وجود تنش در بین والدینشان مطلع می شوند. در اغلب موارد نگرش بزرگسالان و والدین نسبت به درک کودکان از شرایط موجود صحیح نیست، چون والدین بر این باورند که کودکان متوجه شرایط زیستی ارزش نمی شوند و به سهولت در برابر کودکان مشاجره یا پرخاشگری می کنند.

کودک واکنش‌ها والدین را الگو می کند
والدین باید بدانند نحوه تعاملاتشان به مرور وقت واکنش‌ها کودکان را شکل می دهد. با این تفاسیر اگر کودک در خانواده شاهد مشاجرات و خشونت ورزی والدین نسبت به یکدیگر باشد، طبیعتا این گونه رفتارها در نهاد آنها شکل می گیرد. در اغلب موارد این کودکان خواسته هایشان را به دیگران تحمیل می کنند. بنابراین در بعضی مواقع والدین بدون اطلاع از تبعات رفتارشان کودکان را در معرض آموزش های نامناسب و غیراصولی قرار می دهند. جهت مثال کودکان در خانواده هایی که والدین با یکدیگر مشاجره می کنند، طبیعتا در دستیابی به خواسته هایشان از اعمال رفتارهای خشونت آمیز استفاده می کنند.

وجود مشاجره در بین زوج ها طبیعی است
امروزه در فضای شهرنشینی شاهد رفتارهای متعدد و انتقال آن به کودکان هستیم. جهت مثال مشاجره یکی از پرسشها انکار ناپذیر در زندگی انسان ها به خاص زوج هاست. در این شرایط توصیه می شود که زوج ها حتی الامکان از اعمال خشونت های کلامی، غیرکلامی و فیزیکی در برابر کودکان خودداری کنند. این در حالی است که اگر والدین بر اهمیت دوران کودکی آشنا باشد و بدانند هرگونه واکنش‌ها در آینده و نگرش فرزندشان تاثیرگذار است به نسبت رفتارشان را اصلاح می کنند. والدین می توانند با اعمال رفتارهای مناسب در کنترل خشم و ارائه راه حل های مناسب مهارت حل مساله را بیاموزند و به این شکل تنش ها را در محیط خانواده به حداقل برسانند.

اگر کودک در مواقع مشاجره والدین از خود واکنشی نشان نمی دهد به این معنا نیست که او متوجه درگیری نمی شود، بلکه کودک متوجه مشاجره و درگیری والدینش شده است و از این عنوان مضطرب هست. در اغلب موارد بزرگ ترها و والدین بعد از مشاجره می توانند با یکدیگر زندگی کنند و حتی چنین مسائلی را فراموش می کنند، ولی این گونه رفتارها جهت کودکان با ایجاد ناامنی همراه هست. در این اوضاع کودکان از لحاظ جسمی، معنوی و روانی درگیر اختلال فکری می شوند. باید دانست که آموزش این گونه رفتارها مخرب ترین تاثیر ها را دارد.

همچنین مخرب ترین تاثیر طلاق بر کودکان زمانی است که والدین در حضور آنها به تحقیر یکدیگر می پردازند. در این مواقع کودکان احساس می کنند که باید جانب یکی از والدین را گرفته و این کار جهت آنها سخت هست. از سوی دیگر کودکان تصور می کنند اگر از هیچ کدام از والدین پشتیبانی نکنند از سوی هر دو رانده می شوند. کودکان در واقع در شرایط بغرنجی قرار می گیرند.

اگر کودک در مشاجره والدین واکنشی نشان نمی دهد به این معنا نیست که او متوجه نمی شود

با کودکان طلاق چگونه واکنش‌ها شود؟
یکی از کارکردهای مناسب خانواده ادامه نسل هست. باید ساختار و کارکرد خانواده با فرزند پروری مثبت همراه باشد. امید است در خانواده ها کودکان تحت تربیت مناسب قرار گیرند. در واقع پرورش و رشد همه جانبه کودک در خانواده با وجود پدر و مادر در کنار یکدیگر تعریف شده است هست. اگر به علت طلاق یکی از والدین از چارچوب زندگی از بین بردن شود به نسبت تعادل رشد و تربیت کودک از بین می رود. بنابراین جهت کودکان طلاق، فقدان پدر یا مادر برجسته می شود. در این شرایط بخشی از آموزش و تربیت کودک به علت نبود یکی از والدین ناقص می ماند، چون هر یک از والدین باید نقش قابل توجهی را در زندگی کودک ایفا کنند.

در بعضی مواقع نیز شاهد گروکشی والدین از طریق کودکان یا متهم کردن طرف برابر به سوء واکنش‌ها با فرزندشان هستیم. در اکثر موارد جهت زندگی مناسب کودکان جدایی والدین پیشنهاد نمی شود؛ مگر اینکه جهت والدین و کودکان ادامه زندگی اوضاع بحرانی ایجاد کند و این امر تاثیر مخرب مضاعف بر آنها داشته باشد.

اگر بزرگسالان به اهمیت نقششان در زندگی کودکان آگاه باشند، بی شک به سهولت طلاق را گزینش نمی کنند. والدین باید بدانند که طلاق به نحوی جدایی از کودک محسوب می شود. این در حالی است که کودک باید در یک فضای ایمن و زیر چتر حمایتی پدر و مادر دوران کودکی را بگذراند. در اصل نبود آگاهی در والدین در مورد نیازهای دوران کودکی و الزامات آن باعث بروز یک بینش تحت عنوان «سهولت در طلاق» می شود. با این همه، خلأهای آموزش در بین بزرگسالان باعث تصمیم گیری های مخرب شده است هست. والدین قبل از هرگونه تصمیم گیری راجع به زندگی باید به شکل آگاه تبعات آن را مورد بررسی قرار دهند.

در خانواده های ایرانی مساله اختلافات زناشویی با طلاق به آخر نمی رسد، بلکه به علت تدوین قوانین متعدد متناسب با ملزومات زندگی کودک، بعد از طلاق والدین باید به یکدیگر رجوع داشته باشند. این امر می تواند مناقشه برانگیز باشد. در بعضی خانواده های ایرانی درگیری و ایجاد فضای ناامن حتی بعد از طلاق نیز ادامه دارد. بعد با این تفاسیر طلاق نقطه آخر یک زندگی نیست. در بعضی خانواده ها، والدین بعد از طلاق کودک را ترک می کنند.

در این اوضاع کودک با آینده نامعلوم مواجه می شود. بعضی دیگر از خانواده ها نیز کودکشان را به مادر بزرگ یا یکی از اقوام می سپارند. هر یک از این شرایط جهت کودک تبعات مخرب فراوانی را به همراه دارد. والدین قبل از تصمیم به جدایی باید به این پرسشها توجه کنند، چون هرگونه آگاهی و تصمیم گیری در این زمینه به بینش افراد مربوط می شود؛ اینکه افراد در دوران تحصیل و جامعه پذیری تحت چه آموزش هایی قرار گرفته اند.

این در حالی است که با بررسی آمارهای رسمی کشور راجع به قیمت طلاق باید گفت که بسیاری از افراد در جامعه ما نسبت به کسب چنین مهارت هایی نمره منفی کسب می کنند. در کشور زیاد کردن میزان طلاق با تبعات و نارسایی های فراوان همراه هست. بی شک تاثیر چنین تصمیم گیری هایی بدون آینده نگری می تواند جهت زوج ها، فرزندانشان و جامعه مسئله زا باشد.

منبع: روزنامه آرمان