نَوّاب: (عربي) ۱- (در قديم) در دورهي صفوي و قاجار عنواني كه به شاهزادگان و گاه به شاهان داده ميشد؛ ۲- (اَعلام) نواب صفوی (= سید مجتبی): [۱۳۳۴ شمسی] روحانی و فعال سیاسی مسلمان ایرانی، رهبر جمعیت فدائیان اسلام. در سال ۱۳۳۴ همراه با چند تن از یارانش دستگیر و اعدام شد.
