نَعیما

نَعيما :    (عربي ـ فارسي) (نعيم + ا (پسوند نسبت))، منسوب به نعيم، ن نعيم. ۱- ،۲- و۳-

 

 

اسم نعیما در لغت نامه دهخدا

نعیما. [ ن َ ] (اِخ ) نعمت سمرقندی (ملا…) متخلص به نعیما، از شاعران قرن یازدهم هجری قمری است. او راست :
بر گل رخسار خال بیشمارش حاصل است
سبز کردن دانه از حسن زمین قابل است.
(از نصرآبادی ص ۴۴۳). رجوع به نگارستان سخن ص ۱۲۵ و فرهنگ سخنوران شود.

اسم نعیما در فرهنگ فارسی

نعیما
نعمت سمرقندی متخلص به نعیما از شاعران قرن یازدهم است ٠

اسم نعیما در اسامی پسرانه و دخترانه

نعیما
نوع: پسرانه
ریشه اسم: عربی
معنی: (تلفظ: naeimā) (عربی ـ فارسی) (نعیم + ا (پسوند نسبت) )، منسوب به نعیم، نعیم – نعمت، تخلص نعمت سمرقندی شاعر قرن یازدهم