فريدالدين : (عربي) ۱- يگانه در دين، بي نظير در دين داري و دين‌ورزي؛ ۲- (اَعلام) ۱) شيخ فريدالدين محمّد نیشابوری، متخلص به عطّار نيشابوری: [حدود ۵۴۰-۶۱۸ قمری] نویسنده، شاعر و عارف ايرانی، مؤلف تذکرةالاولیا، در شرح حال بزرگان صوفیه و منظومه‌هاي منطق‌الطیر، الهی نامه، اسرارنامه، خسرونامه، مصیب‌نامه و دیوان شعر؛ ۲) فریدالدین دهلوی: [قرن ۸ هجری] از عارفان هند، معروف به شِکر گنج، استاد و خویشاوند نظام‌الدین اولیا.
