معنی اسم عاکِف

عاكِف :   (عربي) ۱- (در قديم) آن كه در جايي مقدس براي عبادت اقامت دائم داشته باشد، معتكف؛ ۲- (به گونه‌اي احترام آميز) حاضر و مقيم.

اسم عاکف در لغت نامه دهخدا

عاکف .
[ ک ِ ] (ع ص ) به جایی مقیم شونده .
(منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ).
ج ، عاکفون و عُکف ّ و عکوف .
(اقرب الموارد) : و المسجد الحرام الذی جعلناه للناس سواءالعاکف فیه و الباد.
(قرآن ۲۵/۲۲)؛ و مسجد الحرام را برای مردم قرار دادیم که یکسان باشد مقیم در آن و وارد از خارج .
|| گوشه گیرنده در مسجد.
(منتهی الارب ) (غیاث اللغات ) (آنندراج ) : عاکفان کعبه ٔ جلالش به تقصیر عبادت معترف .
(گلستان ).
|| نگاه دارنده خود را.
|| اصلاح کننده .
|| دیری ورزنده .
(منتهی الارب ).
|| عاکف و عاکفان ملأ اعلا؛ فرشتگان که در مقام بالا جای دارند.
(ناظم الاطباء).<

اسم عاکف در فرهنگ لغت معین

عاکف
(کِ) [ ع . ] (اِفا.) گوشه گیرنده ، کسی که در مسجد یا هر جای دیگر برای عبادت گوشه بگیرد.

اسم عاکف در فرهنگ عمید

عاکف
۱. کسی که در مسجد یا در گوشه ای برای عبادت مقام می کند؛ گوشه گیر؛ گوشه نشین. ۲. (تصوف) کسی که از دنیا قطع علاقه می کند و فقط به خدا می پردازد. ۳. حاضر؛ مقیم.

اسم عاکف در فرهنگ فارسی

عاکف
بازدارنده خود , گوشه گیرنده , مقیم , معتکف , گوشه نشین , کسی که درمسجدیادرگوشهای برای عبادت مقام کند
۱ – مقیم شونده معتکف . ۲ – کسی که در مسجد یا جای دیگر برای عبادت مقام گزیند گوشه گیرنده برای طاعت و عبادت جمع عاکفون عکف عکوف . یا عاکف ملا علی . فرشته .
حسن عاکف
ابن علی سلانیکی شاعر متخلص عاکف از کتاب اورنوسی است دیوان شعر ترکی دارد