خالِد : (عربي) ۱- (در قديم) پاينده و جاويد؛ ۲- (اَعلام) ۱) خالد ابن اسعد [قرن اول هجری] صحابی پيامبر اسلام(ص) و از مهاجران به حبشه؛ ۲) خالد ابن وليد [قرن اول هجری] سردار عرب، صحابی پيامبر اسلام(ص) که در فتح مکه شرکت داشت. فاتح حيره، شام و قِنَسرين؛ ۳) خالد برمکی [۸۶-۱۶۵ قمری] دولتمرد ايرانی از خاندان برمکيان، که همراه ابومسلم برای برانداختن امویان جنگيد، از مشاوران منصور خلیفه بود و نقشه‌ي شهر بغداد را طرح کرد.
