برای مشاهده با کیفیت بیشتر، روی تصویر کلیک کنید
حسن : (عربي) ۱- نيكو، خوب، زيبا، جميل؛ ۲- (در فقه) ويژگي حديثي كه سنديت آن معتبر است؛ ۳- (اَعلام) ۱) حسن ابن علي(ع): [۳-۵۰ قمری] [= امام حسن مجتبی(ع)] دومین امام شیعیان؛ ۲) ابومحمّد حسن ابن علی: [۲۳۲-۲۶۰ قمری] [= امام حسن عسکری(ع)] یازدهمین امام شیعیان؛ ۳) حسن بصری، ابوسعید: [۲۱- ۱۱۰ قمری] فقیه و محدث عرب، ساکن بصره، از پیشگامان تصوف؛ ۴) حسن جلایری: بنیانگذار و نخستین شاه [۷۴۰-۷۵۷ قمری] سلسله‌ي جلایریان، معروف به حسن ایلکانی و شیخ حسن بزرگ؛ ۵) حسن غزنوی: شاعر و واعظ فارسی زبان معروف به سیّد اشرف؛ ۶) حسن صباح: [قرن ۵ و۶ هجری] رهبر [۴۸۳ -۵۱۸ قمری] اسماعیلیان ایران و بنیانگذار دولت اسماعیلیان در الموت.
نيكو، خوب، زيبا، جميل؛