جُنيد : (عربي)۱- به معناي سرباز و لشكري؛ ۲- (اَعلام) ۱) جُنيد بغدادي [قرن ۳ هجری] عارف و عالم ديني كه پيشوا و مقتدا و سيد صوفيان صفا بود؛ ۲) جنید صفوی (= سلطان جنید) [قرن ۹ هجری] پیشوای صوفیان صفوی و نوه‌ي صفی‌الدین اردبیلی، که پس از تلاش نافرجام برای تشکیل دولتی مستقل، در جنگ با شروانشاه کشته شد.