بَهاءالدين : (عربي) ۱- آن كه به آئين و دين خود ارزش دهد؛ ۲- (اَعلام) ۱) شيخ محمّد ابن حسين عاملي (منسوب به جبل عامل) معروف به شيخ بهائي، دانشمند بنام عهد شاه عباس صفوي؛ ۲) بهاءالدین سلطان ولد عارف و شاعر [قرن ۷ هجری]، فرزند جلالالدّین محمّد مولوی.
بَهاءالدين : (عربي) ۱- آن كه به آئين و دين خود ارزش دهد؛ ۲- (اَعلام) ۱) شيخ محمّد ابن حسين عاملي (منسوب به جبل عامل) معروف به شيخ بهائي، دانشمند بنام عهد شاه عباس صفوي؛ ۲) بهاءالدین سلطان ولد عارف و شاعر [قرن ۷ هجری]، فرزند جلالالدّین محمّد مولوی.