بيژن : (پهلوي) (اَعلام) نام پهلوان ايراني، پسر گيو و نواده ی گودرز و رستم، كه داستان دلاوري‌هاي او در شاهنامه‌ي فردوسي و بيژن نامه آمده است [«گرشويج» (Gershevitch) درباره‌ي نام بيژن دو پيشنهاد داد: نخست آن که آن را مأخوذ از جزء دوم آريانه وئجه (Vējah ـ Aryāna) بدانيم که در اين صورت معنای آن «مردی از سرزمين ايران ويج» خواهد بود؛ دوم آنکه اين کلمه به صورت ويچنه (Wičana) از ريشه‌ي wēz = گزيدن به معنای کسی که نيک تشخيص دهنده و اهل تمييز است، باشد. (رستگار فسائی، ج۱ ص۲۲۹، پانويس۱). بيژن در فرهنگ نامهای ايرانی به معنای «جنگجو» آمده است (همانجا). (نقل مطالب از دانشنامه جهان اسلام ص۱۸۷)].
