اتابك : (تركي) ۱- پدربزرگ؛ ۲- (در قديم) در دوره‌ي قاجار, لقبي كه به وزيران داده مي‌شد؛ ۳- لقب هر يك از پادشاهان مستقل كه حكومت‌هاي محلي داشتند؛ كسي كه پرورش فرزندان پادشاه و بزرگان را بر عهده داشت؛ ۴- (اَعلام) ۱) میرزاعلی اصغرخان اتابک: [۱۲۷۴-۱۳۲۵ قمری] دولتمرد ایرانی، ملقب به امین سلطان، که در زمان سه پادشاه سه بار صدر اعظم شد و سرانجام به دست یکی از مجاهدان آذربایجانی کشته شد؛ ۲) نصرت‌الدین ابوبکر: از اتابکان آذربایجان [۵۸۷-۶۰۷ قمری] ملقب به اتابک ابوبکر، که از سپاهیان ملکه‌ي گرجستان شکست خورد و بخشی از قلمرواش را از دست داد.