مُنيره : (عربي) نوراني و روشن و درخشان و آشكار.
اسم منیره در لغت نامه دهخدا
منیرة. [ م َن ْ نی رَ] (ع اِ) نام گیاهی است که در مفردات ابن البیطار شرح شده است. (از دزی ج ۲ ص ۶۲۰). گیاهی است با ساقی کاواک به بلندی دو ذراع و در میان آن چیزی مانند پنبه. برگش شبیه حبق که هرچه به زمین نزدیکتر بزرگ تر باشد درون برگ به لون فرفیری و چون اره دندانه دندانه است و بر بالای ساق او را اکلیلی بود چون شبت به رنگ فرفیری و ریشه ٔ آن خشبی است و در نزدیکی آب روید و نام دیگر آن ارجونیه است و چون خشک آن را کوفته و بر قروح خبیثه پاشند سودمند بود و خوردن آن کشنده است. (از ابن البیطار جزء رابع ص ۱۶۷) (یادداشت مرحوم دهخدا).
اسم منیره در فرهنگ فارسی
منیره
نام گیاهی است که در مفردات ابن البیطار شرح شده است .
اسم منیره در اسامی پسرانه و دخترانه
منیره
نوع: دخترانه
ریشه اسم: عربی
معنی: (تلفظ: monire) (عربی) نورانی و روشن و درخشان و آشکار – مؤنث منیر، آنچه از خود نور داشته باشد، درخشان، تابان، روشن