معنی اسم مَقبوله

مَقبوله :    (عربي) (مؤنث مَقبول)، ۱- مورد قبول، پذيرفته شده؛ ۲- دلنشين، دوست داشتني، زيبا؛ ۳- خوشايند، مطلوب.

اسم مقبوله در لغت نامه دهخدا

مقبول. [ م َ ] (ع ص ) جامه ٔ درپی کرده. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). جامه ٔ مرقع. (از اقرب الموارد). || پذرفتارگردیده. (آنندراج ). پذیرفته شده. به اجابت رسیده. قبول شده.(از ناظم الاطباء). مورد قبول واقع شده :
تویی مقبول و هم قابل تویی مفعول و هم فاعل
تویی مسؤول و هم سائل تویی هر گوهر الوان.
ناصرخسرو.
چنانکه دو مرد در چاهی افتند یکی بینا یکی نابینا اگرچه هلاک میان هر دو مشترک اما عذر نابینا به نزدیک اهل خرد و بصر مقبولتر باشد. (کلیله و دمنه ). و به همه ٔ زبانها از انواع علم محمود بود ومقبول جمله ٔ عالم. (ترجمه ٔ رساله ٔ قشیریه چ فروزانفر ص ۲).
جان چو سزای تو نیست باد به دست جهان
مهر چو مقبول نیست خاک به فرق نگین.
خاقانی.
لیکن از همه ٔ اعذار عذر خفته مقبول تر است و او به نزدیک عقل از همه معذورتر. (مرزبان نامه چ قزوینی ص ۱۰۵). اگر تو آیی و یا این مقتول را به من سپاری مقبول است… (مرزبان نامه ایضاً ص ۶۴). و مقامات مشکور و خدمات مقبول و مبرور بر جراید روزگار ثبت کرده. (مرزبان نامه ایضاً ص ۳۷).
بر این در دعای تو مقبول نیست
چو عزت نداری به خواری مایست.
سعدی (بوستان ).
آن بخت نداریم که فرزانه شویم
مقبول به کعبه یا به بتخانه شویم.
نشاط.
– مقبول افتادن ؛ پذیرفته شدن. مورد قبول واقع شدن : امیر گفت : عذر تو مسموع و مقبول افتاد. (جوامع الحکایات عوفی ).
– مقبول داشتن ؛ پذیرفتن. قبول کردن : چون این خبر به ناصرالدین رسانیدند مقبول نداشت و ارجاف انگاشت. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ ۱ تهران ص ۴۹). خلف این نصیحت بشنید و مقبول داشت. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ایضاً ص ۶۰). عقول حکایت آن معقول و مقبول ندارد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ایضاً ص ۴۱۲).
– مقبول شدن ؛ پذیرفته شدن. مورد قبول واقع شدن :
چه جرم کرده ام ای جان و دل به حضرت تو
که طاعت من بیدل نمی شود مقبول.
حافظ.
– مقبول گردیدن ؛ مورد قبول واقع شدن. پذیرفته شدن : این دفتر را از جهت خزانه ٔ کتب معمور عمرها اﷲ نبشت و به خدمت پیش آورد. ان شأاﷲ پسندیده آید و مقبول گردد. (سیاست نامه چ بنگاه ترجمه و نشر کتاب ص ۴). اگر فرا نموده شود که قناعت با آن سابق است هم مقبول خرد نگردد، چه قناعت از موجود ستوده است. (کلیله و دمنه چ مینوی ص ۳۴۲).
– نامقبول . رجوع به مدخل نامقبول در ردیف خود شود.
|| نیک داشته شده. پسندیده و شایسته. مطبوع و محبوب. خوش آیند. دلپسند. (ازناظم الاطباء) :
که را دانی به حضرت پیش خسرو
چو او فرزانه ای مقبول مقبل.
ابوالفرج رونی (دیوان چ مهدوی ص ۹۳).
همه فرمان تو مقبول وهمه امر تو خوب
این توانایی در مملکت امروز تراست.
مسعودسعد.
لکن اقبال برنزدیکان خود فرماید که در خدمت او منازل موروث دارند و به وسایل مقبول متحرم باشند. (کلیله و دمنه چ مینوی ص ۶۵). دبیر نیک… درادب و ثمرات آن با بهره در دلها مقبول و در زبانها ممدوح. (چهارمقاله ص ۸۴).
گرکعبه می خوانم نیم ور دیر می خوانی نیم
مشغول خاقانی نیم مقبول خاقان نیستم.
خاقانی.
دانی آسوده کیست در عالم
آنکه مقبول اهل عالم نیست.
خاقانی.
چون خاطر خادم در دایره ٔ دوستداری از جوهر تیغ صافیترافتاده است او را از حلقه ٔ مقبولان دل چون نقطه ٔ درع در کنار گذاشتن نه عادت کهترپروری باشد. (منشآت خاقانی چ محمد روشن ص ۹۸).
به مقبولان خلوت برگزیده
به معصومان آلایش ندیده.
نظامی.
ندانم تا من مسکین کدامم
ز محرومان و مقبولان چه نامم.
نظامی.
حامل دین بود او محمول شد
قابل فرمان بد او مقبول شد.
مولوی.
حاملی محمول گرداند ترا
قابلی مقبول گرداند ترا.
مولوی.
هرکه آمد بر خدا مقبول
نکند هیچش از خدا مشغول.
سعدی.
فی الجمله مقبول نظر سلطان آمد. (گلستان ). که از جمله ٔ منظوران و مقبولان حضرت خواجه ٔ ما بود… (انیس الطالبین ص ۴۷). دانشمندی فقیه صالح که از جمله ٔ مقبولان خدمت خلافت پناهی خواجه علاءالحق… بود. (انیس الطالبین ص ۱۳۲).
چو خانه ٔ دل اهل قلوب مقبول است
ره قبول در او هرکه یافت شد مقبل.
جامی.
نیست مقبول جعل جز آنکه خود گرد آورد
گوی عنبر گر نهی پیشش کجا بوید کجا.
جامی.
– مقبول آمدن ؛ مورد پسند واقع شدن. مطبوع گردیدن : در این وقت… مثال بی مثال… از درگاه معلی خدایگانی… به بنده ٔ مخلص رسانیدند و به قدر امکان خدمت نوشت ان شأاﷲ تعالی که مقبول آید. (منشآت خاقانی چ محمد روشن ص ۲۷۹).
گر دیگری به شیوه حافظ زدی رقم
مقبول طبع شاه هنرپرور آمدی.
حافظ.
– مقبول خدمت ؛ آنکه خدمت او مورد پسند است. پسندیده خدمت : ابلیس در اوان جوانی مقبول خدمت بود. (مقامات حمیدی چ اصفهان ص ۱۵).
– مقبول شدن ؛ مورد پسند واقع شدن :
قدرآن دادی که طغرای قبولش درکشی
کآنکه مقبول تو شد توقیع رضوان تازه کرد.
خاقانی.
– مقبول عامه ؛ چیزی که همه ٔ مردم آن را بپسندند و بپذیرند و هر چیز مسلم. (ناظم الاطباء).
– مقبول گردانیدن ؛ مطبوع ساختن. خوشایند گردانیدن : بل که شعر را در بعضی بحور مستثقل الاصل مقبول ومستعذب گرداند. (المعجم چ دانشگاه ص ۴۷).
|| خوشگل. زیبا. (از ناظم الاطباء). جمیل. زیبا. خوبروی. قشنگ. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : شنیدم که شیری بود پرهیزگار و حلال خوار… زهر عنف و تریاک لطف درهم ریخته، مخبری محبوب و منظری مرغوب، صورتی مقبول… در نیستانی وطن داشت. (مرزبان نامه چ قزوینی ص ۲۱۷).اتفاقاً کنیزی داشت از چرکس آورده بودند بسیار مقبول و صاحب جمال بود. (عالم آرای عباسی ).
– مقبول طلعت ؛ خوش سیما. خوب رخ : ملک گفت : شنیدم که بازرگانی پسری داشت مقبل طالع، مقبول طلعت، عالی همت… (مرزبان نامه چ قزوینی ص ۵۹). در نواحی ابخاز… دوستی داشتم مهترزاده الحق جوانی هنرمند شیرین و شمشیرزن، مقبول طلعت، تمام آفرینش… (منشآت خاقانی چ محمد روشن ص ۸۱).
|| (اصطلاح اصول ) در اصطلاح اصولیان، حدیثی است که تلقی به قبول شده باشد و به مضمون آن عمل کرده باشند بدون التفات به صحت و عدم آن و بالجمله هر خبری را که فقها و متشرعان بدان عمل کرده باشند اعم از آنکه بر مبنای قواعد حدیث از اخبار صحیحه باشد یا نه. (فرهنگ علوم نقلی تألیف سجادی ). || (اصطلاح درایه ) در علم درایه حدیثی را گویند. (از اخبار آحاد) که جمهور (غالب ) واجب العمل شناسند. (ترمینولوژی حقوق تألیف جعفری لنگرودی ). || در شاهد زیر کنایه از غلام است :
روز و شب ای خواجه در این کارگاه
چیست دو مقبول سپید و سیاه.
خواجوی کرمانی (روضة الانوار چ کوهی کرمانی ص ۲۹). و رجوع به مقبل شود.

اسم مقبوله در فرهنگ فارسی

مقبول
قبول شده، پذیرفته شده، پسندیده
( اسم ) ۱ – قبول شده پذیرفته ۲ – پسند شده پسندیده . ۳ – ( صفت ) زیبا خوبروی : [ اتفاقا کنیزی داشت که از چرکس آورده بودند بسیار مقبول و صاحب جمال بود . ] ( عالم آرای شاه اسماعیل . نسخه خطی منتظر صاحب ص ۱۵۲ )
جامه در پی کرده یا پذرفتار گردیده
مقبول آمدن
( مصدر ) مورد پسند واقع شدن مطبوع آمدن : [ گر دیگری بشیو. حافظ زدی رقم مقبول طبع شاه هنر پرور آمدی . ]
مقبول افتادن
( مصدر ) ۱ – پذیرفته شدن . ۲ – مورد پسند واقع شدن خوشایند گشتن .
مقبول الشهاده
کسی که گواهی اش نزد حاکم شرع پذیرفته باشد .
کسی که گواهیش در محضر شرع پذیرفته شود
مقبول الطرفین
آنکه مورد قبول هر دو طرف باشد آنکه هر دو سوی او را بپذیرند .
مقبول القول
آنکه گفتارش پذیرفته باشد : و قاضی بود به قم از دست صاحب که صاحب را در نسک و تقوای او اعتقادی بود راسخ . و یک یک بر خلاف این زا وی خبر میدادند و صاحب را استوار نمی آید تا از ثقات اهل قم دو مقبول القول گفتند که زمان خصومت که یمان فلان و بهمان بود قاضی پانصد دینار رشوت بستند .
استوار آنکه سخنش مورد قبول باشد
مقبول القولی
مقبول القول بودن حالت و چگونگی مقبول القول .
مقبول شدن
( مصدر ) ۱ – پذیرفته شدن : [ چه جرم کردهای ای جان و دل بحضرت تو که طاعت من بی دل نمی شود مقبول ? ] ( حافظ ۲ ) ۲٠۸ – مورد پسند واقع شدن خوش آیند بودن
مقبول قمی
از شاعران اوایل قرن دهم هجری است
مقبول قول
مقبول القول
مقبول گردیدن گشتن
( مصدر ) مقبول شدن : [ اگر فرا نموده شود که قناعت با آن سابق است هم مقبول خرد نگردد چه قناعت از موجود ستودهست و از معدوم قانع بودن دلیل وفور دنائت و قصور همت باشد ]
مقبول لکهنویی
از شاعران قرن سیزدهم هجری و از لکهنوی هندوستان است .
مقبول کردن
( مصدر ) مقبول گرداندن
حج مقبول
حج که پذیرفته درگاه خدا باشد
عذر مقبول
عذر پسندیده و موجه

اسم مقبوله در فرهنگ معین

مقبول
(مَ) [ ع . ] (اِمف .) قبول شده، پذیرفته – شده .
مقبول طلعت
( ~. طَ عَ) [ ع . ] (ص مر.)زیبارو، به غایت زیبا.

اسم مقبوله در فرهنگ فارسی عمید

مقبول
۱. قبول شده، پذیرفته شده.
۲. پسندیده.