معنی اسم سَنا

سَنا:    (عربي) ۱- (در قديم) روشنايي؛ ۲- (در گياهي) گروهي از گياهان درخچه‌اي يابوته‌ايِ گرمسيري و خودرو از خانواده گل ارغوان كه برگچه و ميوه‌ي آنها مصرف دارويي دارد.

اسم سنا در لغت نامه دهخدا

سنا. [ س َ ] (ع اِ) روشنی کمتر از ضیا و نور. (غیاث ). روشنی. (آنندراج ) (غیاث )(ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص ۵۹) :
چو چرخ مرکز جاه ترا شتاب و سکون
چو طبع آتش رأی ترا سنا و ضیا.
مسعودسعد.
خداوندا سنایی را سنایی ده تو در حکمت
چنانک از وی به رشک آید روان بوعلی سینا.
سنایی.
از سنا برق آتش شمشیر
عرشیان را سنا فرستادی.
خاقانی.
اگر خسیس برمن گرانسر است رواست
که او زمین کثیف است و من سماء سنا.
خاقانی.
سنا. [ س َ ] (ع اِ) چوبی باشد که بدان مسواک کنند. (برهان ) (آنندراج ). || گیاهی است مسهل و بهترین آن مکی میباشد. (برهان ). نام گیاهی است که آن اسهال میکند. گیاهی است که سناء مکی گویند. (غیاث ). گیاهی است از تیره ٔ پروانه داران (سبزی آساها) که دارای چند گونه است و از گیاهان بومی نواحی گرم سودان (آفریقا) و آسیای صغیر و عربستان و جنوب ایران میباشد. برگهایش متناوب و مرکب (دارای ۳ تا ۹ زوج برگچه ) بدون برگچه ٔ انتهایی است، گلهایش زردرنگ و میوه اش نیاک و محتوی چند دانه است. میوه و برگ مختلف سنا دوای تلخ مسهلی است که بصورت دم کرده یا پودر بکار میرود، عشرق. گونه های آن :
۱ – سنای اسکندریه ؛ گونه ای از سنا که در مصر و سودان و اطراف نیل (در نواحی کوهستانی شمال و مغرب خرطوم ) بحد وفور میروید و یکی از انواع سناهای دارویی است. برگهایش از سنای هندی کوچکتر است وسنایی که در بازار به این اسم عرضه میشود مخلوطی ازسناهای مختلف است : سنای مکی، سنای حجازی، مهار، سنای مکی آغاجی، سنای مکی. ۲ – سنای بری ؛ قدقدک. ۳ – سنای هندی ؛ گونه ای از سنا که بحد وفور در عربستان و آفریقا و سواحل سومالی تا موزامبیک میروید، ولی امروز بیشتر در جنوب هندوستان کشف میشود و یکی از انواع سناهای دارویی است. میوه اش تقریباً بدون انحنا و برگچه هایش در قاعده کمی نامتقارن است. سنای هندوستانی. (از فرهنگ فارسی معین ).
سنا. [ س ِ ] (فرانسوی، اِ) مجلس سالخوردگان که اعضای آن سران روحانی و غیرروحانی ملت اند. (ایران باستان ). مجلسی که اعضای آن از بزرگان و اعیان کشور برگزیده شوند. مجلس اعیان.
– سنای پانصدنفری ؛ سنای پانصدنفری مجلسی بود که کلیس تنس در سال ۵۱۰ ق.م. از تریبوس های ده گانه آتن در آن شهر تأسیس کرد. عده ٔ اعضای سناتا آن زمان چهار نفر بود. کلیس تنس به طرفداری طبقات پست مقرر داشت که هر یک از تریبوس های ده گانه پنجاه نفر عضو انتخاب کند و بدین طریق عده ٔ اعضای سنا را به پانصد نفر رسانید. (تاریخ تمدن قدیم ایران ).

اسم سنا در فرهنگ فارسی

سنا
مجلس اعیان، مجلس شیوخ، سالخوردگان رجال معروف
( اسم ) مجلسی که اعضای آن از بزرگان و اعیان کشور بر گزیده شوند مجلس اعیان . توضیح تعداد نمایندگان مجلس سنا در ایران ۶٠ تن بود که ۳٠ تن منتخب ملت و ۳٠ تن منتخب شاه که ( ۱۵ تن از تهران و ۱۵ تن از شهرستانها )
روشنی کمتر از ضیا و نور
سنا برق
برق روشن .
سنا و شنبه
مرکب از دو ناحیه سنا و شنبه است که میانه مشرق و شمال کاکی واقع است .
مجلس سنا
دومین مجلس قانونگذاری ایران

اسم سنا در فرهنگ معین

سنا
(سَ) [ ع . ] (اِ.) گیاهی است از تیرة پروانه واران (سبزی آساها) که دارای چند گونه است . برگ هایش متناوب و مرکب بدون برگچة انتهایی است . گل هایش زرد رنگ و میوه اش نیامک و محتوی چند دانه است . میوه و برگ مختلف سنا دوای تلخ مسهلی است که به صورت دم کرده یا پو
(س ) [ فر. ] (اِ.) مجلسی که اعضای آن از بزرگان و اعیان کشور برگزیده شوند.

اسم سنا در فرهنگ فارسی عمید

سنا
مجلسی که در کنار مجلس شورا در برخی از کشورها، به امر قانون گذاری می پردازد.
۱. ضیا، روشنایی، روشنی، فروغ.
۲. رفعت، بلندی.
گیاهی گرمسیری با برگ های باریک، گل های کبود یا زردرنگ و دانه های ریز که بلندیش تا ۶۰ سانتی متر می رسد و برگ آن ملین و مسهل است و به صورت دم کرده، پودر و قرص به کار می رود. برای درمان تنگی نفس، قولنج و سیاتیک به کار می رود.

اسم سنا در اسامی پسرانه و دخترانه

سنا
نوع: دخترانه و پسرانه
ریشه اسم: عربی
معنی: (تلفظ: sanā) (عربی) (در قدیم) روشنایی، (در گیاهی) گروهی از گیاهان درخچه ای یابوته ایِ گرمسیری و خودرو از خانواده گل ارغوان که برگچه و میوه ی آنها مصرف دارویی دارد – روشنایی نور بلندی رفعت
سناءالدین
نوع: پسرانه
ریشه اسم: عربی
معنی: آن که موجب روشنایی در دین است
سنان الدین
نوع: پسرانه
ریشه اسم: عربی
معنی: آن که به منزله نیزه دین است و دشمنان را نابود می کند