معنی اسم روشنا

روشنا :    ۱- روشن، جاي روشن، روشنايي؛ ۲- (در كردي) روشن، آشنا.

اسم روشنا در لغت نامه دهخدا

روشنا. [ رَ ش َ ] (اِ مرکب ) نور. روشنایی. (اشتنگاس ). نور و فروغ و شعاع. (ناظم الاطباء). روشنایی. فروغ. (فرهنگ فارسی معین ) : خداوند این علت، روشنا و آفتاب کمتر تواند دید. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). باشد که مردم پیوسته اندر روشنا و صحرا باشد و زمستان که برف آید نظر او پیوسته بر برف باشد بدین سبب بصر او ضعیف شود. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). || شکوه. جلال. درخشندگی. (اشتنگاس ). جلال و تابش. (ناظم الاطباء). || سنگ مرقشت را گویند و آنرا سرمه کنند. (فرهنگ شعوری ) (ناظم الاطباء). حجرالنور. (از اشتنگاس ) (ناظم الاطباء). نام قسمی سرمه. (یادداشت مؤلف ) : سرمه ٔ روشنا و شیاف مرارات کشیدن سود دارد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
از خیال ماه رویت خانه ٔ دل روشنا
خاک راهت میکند عالم بدیده روشنا.
ابوالمعانی (از فرهنگ شعوری ).

اسم روشنا در فرهنگ فارسی

روشنا
شعاع، فروغ، نور
( اسم ) روشنایی روشنایی فروغ .
نور و فروغ و شعاع . یا شکوه

اسم روشنا در فرهنگ معین

روشنا
(رَ شَ) (اِمر.) فروغ، روشنایی .

اسم روشنا در فرهنگ فارسی عمید

روشنا
شعاع، فروغ، نور.

اسم روشنا در اسامی پسرانه و دخترانه

روشنا
نوع: دخترانه
ریشه اسم: فارسی
معنی: (تلفظ: ro (w) šanā) روشن، جای روشن، روشنایی، (در کردی) روشن، آشنا – نور، روشنایی