پانيذ : (= پانيد)، پانید.
اسم پانیذ در لغت نامه دهخدا
پانیذ. (اِ) پانید. شکرقلم. نوعی ازحلوا. و فانیذ معرب آن است. (برهان ). رجوع به بانیذشود. فانیذ : و [ اندر سلابور هندوستان ] شکر و انگبین و پانیذ و جوز هندی… سخت بسیار است. (حدود العالم ). و از این ناحیت [ سند ] پوست و چرم و ابانکها سرخ و نعلین و خرما و پانیذ خیزد. (حدود العالم ). کیز، کوشک قند، به (؟) سد (؟) درک، اسکف این همه شهرهائیند از حدود مکران و بیشترین پانیذها که اندر جهان ببرند از این شهرکها خیزد. (حدود العالم ).
ز بنگاه حاتم یکی نیکمرد
طلب ده درم سنگ، فانیذ کرد.
سعدی.
اسم پانیذ در فرهنگ فارسی
پانیذ
فانیذ, فانید, پانید, قندسفید, شکر, شیره نیشکر
( اسم ) پانید
اسم پانیذ در فرهنگ معین
پانیذ
( اِ.) = پانید. فانیذ: ۱ – شکر سرخ . ۲ – قند مکرر، شکر قلم، شکربرگ . ۳ – نوعی حلوا مانند شکر لیکن از آن غلیظ تر که از شکر و روغن و بادام تلخ و خمیر می ساختند؛ سکرالعشر.
اسم پانیذ در فرهنگ فارسی عمید
پانیذ
۱. قند سفید.
۲. شکر.
۳. شیرۀ نیشکر.
۴. شکر سرخ.
اسم پانیذ در اسامی پسرانه و دخترانه
پانیذ
نوع: دخترانه
ریشه اسم: فارسی
معنی: شکر، فانیذ